Op weg naar Cape Otway. Eenmaal aangekomen bleek 2 jaar geleden het aboriginal huis in zee te zijn verdwenen door landverschuivingen door het slechte weer. Daarnaast was de kok ziek, waardoor er geen lunch in zat en de toren konden we niet op omdat hij nu aan de toegangskassa stond. Een wandelingetje langs de kust leerde dat er veel weggeslagen rotspartijen in zee waren verdwenen.
Op weg naar onze slaapplek werden we door een koala midden op de weg stilgehouden. De camper in de berm. Hij was onderweg naar een boom, waar net een andere koala iets naar beneden was gegaan. Hij snelde zich de boom in en eenmaal bij de ander begon het luide gebrom. Ondertussen stopten er steeds meer auto’s. Hij probeerde op haar te kruipen en bijna vielen ze allebei uit de boom. Maar met hun krachtige greep hielden ze zich aan de boom vast. Het werd steeds drukker tot een automobilist met piepende banden tot stilstand kwam en aanhoudend ging toeteren, zijn rijbaan was met enkele auto’s versperd. De koala’s keken er niet van om, ze waren met andere zaken bezig.
Onderweg naar de slaapplek in de bossen werd de weg steeds smaller en slechter. En met nog zo’n 20 km te gaan dook er een grote plas water op met onbekende diepte. De duisternis begon al te komen, achteruit reden we een stuk terug en zochten een schitterende slaapplek op. We zagen nog wat kangoeroes en mogelijk ook een dingo op enige afstand langs komen. Vele soorten vogels waren te horen.

Geschreven door Camperrondje