De dag begon vroeg, want om half 8 moesten we aanwezig zijn, of naja niet precies, maar we wilden nog wat eten. Tran, de tour guide, wees ons een steegje in waar we echt heerlijke noodle soup hebben gegeten. Zo een plekje vind je zelf nooit, of je houdt ervan om in steegjes het avontuur op te zoeken...

Rond 8 uur zaten we op de fiets en gingen op pad. De eerste paar km was nog door Dalat zelf, maar uiteindelijk sloegen we een onverhard pad op en daar begon de rust al. De eerste stop was op een heuvel, met overzicht op de velden rondom Dalat. Hij vertelde ons dat tuinbouw een erg belangrijke rol speelt voor de economie hier. Er worden hier veel groenten, maar ook bloemen verbouwd!

Nog een stukje verder fietsend kwamen we aan in de bossen. Geen tropisch regenwoud zoals de meeste plekken in Azië, nee een bos vol dennenbomen. Het landschap doet je denken aan zuid-frankrijk, ook niet heel gek dus dat de Fransen hier een tijd hebben gezeten! Het was nog een best pittig ritje, berg op, berg af, berg op.... We kwamen langs verschillende uitkijkpunten en boerderijen en hij legde ons van alles uit over Vietnam en de omgeving.

Uiteindelijk reden we het bos uit, en kwamen we bij de "Valley of love". Een mooi gebied met bloemen, een meertje waar je met een zwaanwaterfiets kan ronddobberen, etc.. Nog een stukje verder kwamen we aan bij een grote gouden Buddah en... Heel veel bonsai bomen! Ik heb hier weer flink wat inspiratie op gedaan wat ik wel wil gebruiken als ik terug ben.

Tot slot gingen we ergens in een local restaurantje eten. Heerlijk gewoon! We praatte verder over het leven in Vietnam, en niet heel onverwachts meer, maar toch schokkend, ging het over de slechte omstandigheden voor de bevolking. Tran kon het allemaal goed uitleggen en het kwam op het volgende neer. Het maakt eigenlijk niet uit op wie er gestemd wordt, iedereen weet van te voren toch al wie er aan de macht komt. Het is 1 grote corrupte boel en er is niks aan te doen. De mensen hier haten ook de politie. Ze pakken je voor alles wat ze maar kunnen, en het komt er eigenlijk op neer dat je gewoon 100.000 Dong, per politie agent die er staat, moet betalen! Je kan ook niet zomaar politie worden, je moet een oom, opa, of iets dergelijks hebben die ook politie agent is, anders moet je nog eens extra veel betalen om de opleiding te mogen doen. Tran zei ook, ze leren niets op de opleiding, behalve hoe ze hun eigen volk kunnen naaien.. Trieste boel.. Hij vertelde over vuile streken die ze uithalen om je een bekeuring te geven. Het enige lichtpuntje is, sinds een paar jaar zijn mensen het zat en slaan ze terug. Soms gaan ze gewoon met de politie op de vuist, en er is zelfs een bom bij het huis van een hoge pief geplaatst.

De tour was over en we fietste terug. We hebben nog een (erg goede) massage genomen om onze arme spiertjes wat rust te geven, en zijn op de markt wat gaan eten. Ook heb ik hier een aantal zaden gekocht, dus ben helemaal blij!

Geschreven door Asia.here.I.come