Vandaag is het dus zover, we moeten Laos alweer verlaten. Best kut eigenlijk.. Laos is ons zo bizar goed bevallen, we hadden dit nooit verwacht! We dachten dat 2/3 weken wel genoeg zou zijn (ook vanuit verhalen) maar hier zouden we wel 2/3 maanden kunnen verblijven. De mensen zijn hier zo vriendelijk, jammer dat ze hier nog niet echt goed Engels kunnen dus een gesprek niet goed mogelijk is, maar ze willen altijd helpen en met je praten. De sfeer die hier hangt is zo relaxed, niets moet en het komt allemaal wel goed, de natuur hier is prachtig.. Wat wil je nog meer.. We hebben redelijk wat gezien maar het land is nog zo groot en nog zoveel te zien.

We hebben het vliegtuig van 10.15 in de ochtend, dus we moesten op tijd eruit, even douchen, spullen pakken en met de tuktuk naar het vliegveld. Gelukkig hadden we de vorige avond ons visum binnen gekregen via de mail, dus het ging weer precies goed.

In het vliegtuig kunnen we voor het laatst van Laos genieten en vliegen we nog over de 4thousand Islands.. Bye bye Laos

Omdat het erg lastig was om hier echt met locals te praten is de vocabulaire niet erg groot geworden hier, maar:

Khob Chai laai laai - Thank you very much
Sabaidee - Hello
Djouw Sabaidee - How are you
Khoy Sabaidee - I'm fine, thank you
Suuw djouw minjang - What is your name
Ahnie djouw eun wang ang - How do you call this
Loh ghwon - Goodbye
Pet nuning - Little bit spicy

VIETNAM:

Een paar uur later komen we aan in Vietnam, gaan het vliegtuig uit en lopen naar het visum loket. Natuurlijk super druk, dingetjes ingevuld en wachten. Alleen we hadden een klein probleempje, we hebben geen cash geld en er is dus geen ATM op het vliegveld. We hebben het aan meerdere gevraagd, maar ze stuurde ons steeds weg en uiteindelijk waren we dus aan de beurt, vertellen we het verhaal maar weer (blijkbaar waren we ook de enige zonder cash..). Arjan mocht toen naar buiten om geld te pinnen, dus alles kwam weer goed.

We zijn eerst maar even wat gaan eten, hebben een hostel gezocht en zijn toen de stad een beetje gaan verkennen. Wat een gekkenhuis zeg! Een straat over steken is echt bijna onmogelijk, maar het is ons gelukt zonder kleerscheuren.

In de avond hebben we wat gedronken, even rondgelopen en gekeken hoe de Vietnamese om 11uur al stront lazarus waren.

Geschreven door Asia.here.I.come