Vanochtend om n uur of 9 met Brian ontbeten, Alan was niet fit…. Later die ochtend met Brian de straat op om Indiase Rupees te pinnen. Naast het hotel was een pinapparaat, in een ???bankgebouw??? Het zag er uit als een ruïne, het pinapparaat stond ernaast in een stenen hokje, met daarnaast een gammele kast…. Uiteindelijk gelukt om met de creditcard Rupees te pinnen. 1 rupee is ong 1ct…. Je bent hier gauw miljonair!
Toen nog even verder gelopen, armoedige buurt met veel hotels en hostels, eetgelegenheden, af en toe een sjieke winkel waar mensen met auto met chauffeur voorgereden werden …. Goh, zo ging dat vroeger met ons ook…..
Het is bloedheet en vochtig, hevig zwetend bedenk ik mij dat ik mijn boerenzakdoeken ben vergeten. Die kan je nat om de nek knopen en dat geeft heerlijk verkoeling, bovendien loopt het dan niet allemaal langs de rug naar beneden.
Bij een klein zaakje waar je kleding kunt laten maken voor een paar euro van dunnen katoen 2 grote zakdoeken laten maken voor een paar euro (ik heb vast teveel betaald- maar dat is de prijs die ik hier betaal voor mijn blanke huid) waar ik denk ik wel veel plezier van ga hebben.
Het heetst van de dag heb ik met ettelijke bekers thee op de kamer doorgebracht en toen het heetst van de dag over was ben ik naar het zwembad op het dak gegaan. Daar was een grote groep Arabische? vrouwen die uitgebreid aan het kleppen waren, dus dat verstoorde de rust wel een beetje. Verder waren er weinig mensen en met een half uur was ik er in mijn eentje. Heerlijk gepoedeld, nee ik heb geen baantjes gezwommen, gewoon genoten van het water in de zon. Niet te lang er in gebleven, wil niet op de eerste beste dag verbranden :(….
Om half 6 kregen we de briefing over de reis van Anita, onze reisleidster, een volslanke, lange Indiase vrouw met veel humor.
Ze heeft eea verteld over Kerala, over de route en hoe ons te gedragen in het verkeer van Kerala….. Het verkeer valt best mee, links en rechts inhalen mag allemaal … “just beware of the blue, pink and green buses!” Die willen zoveel mogelijk ritten maken dus zijn “merciless” voor alle overige verkeer!
Verder mogen we te pas en te onpas toeteren maar zeker als we de bocht omgaan, rijden we in “one line formation” met Anita voorop en Deepu als hekkensluiter, worden “speed bumps” niet aangegeven en pauzeren we minstens ieder uur. We krijgen ons Kerala 2024 T shirt en maken een eerste foto van ons groepje.
Na de "briefing" gaan we met 2 tuktuks naar een restaurant waar we heerlijk eten. Anita bestelt het eten en laat ons kennismaken met de Indiase keuken waarbij ze rekening houdt met ieders wensen, iig voor mij geen lamsvlees en gekruid is prima maar niet heet aub!

Geschreven door Annemarie.op.reis