Na een goede nachtrust staan we op tijd op, we ontbijten en gaan op pad.
We rijden naar het noorden en komen op de E134. De natuur is prachtig en het weer is mooi, genieten dus.
We stoppen als we zien dat er een bakeri is, ons brood is immers op. Het is bij de Mjonøy camping, net voorbij Vinjesvingen, net voor Smørklepp. Het lijkt wel een soort openluchtmuseum met ouderwetse blokhutten. Het ligt prachtig langs een bergriviertje. De bakkerij is zelfbediening: om de ouderwetse, wsch houtgestookte oven staan tafels vol met versgebakken broden en ander lekkers en het ruikt er heerlijk🥰🥰. De prijs staat erbij en je laat geld achter in een bak. We kopen een groot donker brood en 2 verschillende koffiebroodjes
Prachtige plek, moeite waard om een keer terug te komen👍🏻👍🏻
Terug op de E134 stijgen we steeds verder met steeds meer sneeuw en grotendeels bevroren bergmeren, we wanen ons op wintersport, buiten is het 4 graden C🥶
Dan staan we voor de Haukelitunnel stil, wegens werkzaamheden maar 1 rijbaan beschikbaar. Wachten tot we mogen en dan met een slakkengang ruim 5,5 km achter de “ledebil” aan.
Als we de tunnel uit komen is het helemaal wit: het is ook nog mistig.
Een volgende tunnel is helemaal afgesloten en volgen we een ledebil over een smal bergweggetje. De weg is schoon maar er ligt nog wel zo’n 1-2m sneeuw naast de weg😳
Bij de koffiepauze op de P van een uitgestorven skigebied delen we het eerste koffie broodje, heerlijk👋🏻!
Na Røldal hebben we nog een bijna 5km tunnel en daarna dalen we en verdwijnt de sneeuw. Met de 13 bereiken we Odda, het territorium van ICE Road Rescuer Thor Paulsen, we rijden langs zijn garage en zien the man himself👍🏻👍🏻 buiten staan!. Dan verder op de 13, vanaf hier een nasjonale turistveger met links de Sønfjord en rechts rotsachtige berghellingen met hier en daar gaarden vol met fruitbomen. Deze weg is ‘s winters gesloten en dat is te begrijpen: af en toe wat krap en vele bochten, niet geschikt voor alle verkeer……. We rijden achter een vrachtwagen die bij Espe vast komt te staan. De tegenligger is ook een vrachtwagen en ze kunnen mekaar niet passeren….. wat nu?
Een brutale? ongeduldige? Nederlander die vlak achter mij rijdt gaat er gewoon langs en als er 1 schaap over de dam is …….
Als alle gewone auto’s weg zijn probeer ik het ook: spiegels inklappen en het lukt💪🏻!
Dan kunnen we verder - lange tijd geen auto achter mij gezien, later vanaf de camping in Kinsarvik gezien dat de betreffende vrachtwagen langs rijdt👍🏻👍🏻
Het uitzicht over de fjord is betoverend mooi ondanks wat laaghangende bewolking en af en toe gespetter.
In Kinsarvik zoeken we een camping, Mikkel Ferietun wordt het. Eerst staan we aan het water, maar vanwege de stevige wind gaan we later wat beschutter staan (en dichter bij douche en WC😂). Het is een luxe camping, sanitair ziet er keurig uit en er is zelfs een zwembad😂😂. We zien een moeder en dochter zwemmen, volgens hun is het water heerlijk warm, alleen daarbuiten niet….. Lieneke en ik kijken mekaar aan: zullen wij ook gaan zwemmen…? En jawel we doen het🙌!! Water is minder warm dan verwacht maar uiteindelijk best lekker maar eruit gaan is in de straffe wind en 12 gr errug frissssss🥶
Met een warme douche is de kou snel verdreven en zijn we klaar voor de avond. Handdoeken en zwemgoed wapperen droog in de wind en wij kijken op de mobiel naar 2 voor 12 van vorige week.
Morgen gaan we proberen om weer een wandeling te maken. We moeten nodig weer eens in actie komen🙄
Vanaf Kinsarvik gaat een pad langs 4 watervallen, gaat niet hoger dan zo’n 500 m dus zou qua sneeuw moeten kunnen. Gezien de weersvoorspellingen warm aankleden en regenkleding mee, er kan een druppeltje vallen. Maar, zoals de Noren zeggen: er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding, dusssss…. We gaan het morgen zien.

Reisduur 6,5u
Reisafstand 198km.

Geschreven door Annemarie.op.reis