De laatste dag in de UK is aangebroken. Ook vandaag is het weer koud, te koud met zo'n 11 graden. Hoe fijn ik het ook gehad heb, met gemiddeld zo'n 13 graden was het een tikkeltje fris. Overal waar ik met mensen sprak hoorde ik telkens weer hetzelfde: het was een slechte zomer. Behalve dan in Canada. De Canadezen die ik in Breamar sprak hadden juist al maanden droogte. Het is niet anders. Vanmorgen ben ik eerst nog een keer naar Easington Colliery gereden en daarna naar Seaham om nog wat filmlocaties van Billy Elliot te bekijken. Het ziet er niet zo uit als toen de film werd opgenomen, maar het geeft wel een mooi inzicht hoe een film wordt gemaakt. Hoe de camerapositie is bijvoorbeeld, waardoor je bepaalde dingen wel of niet ziet. Van Seaham ging de reis verder naar Middlesbrough. Ook daar speelde een deel van de film af, maar nu speelde ik de hoofdrol. Bij Middlesbrough staat de Tees Transporter Bridge. Geen brug maar een ferry over de rivier Tee. Hoe zit dat dan? Een brug maar toch geen brug. Een ferry zonder boot. Het geheel bestaat eigenlijk uit 2 enorme kranen, beide 49 meter hoog. Ze overspannen de breedte van de Tee. Langs de bovenkant loopt een rail en aan die rail hangt een bakje aan lange kabels waar een stuk of 5 auto's in kunnen. Op die manier kun je de Tee oversteken over een lengte van 259 meter. Het gaat best snel, maar het is toch een aparte ervaring. Het geintje kost 1,30 pond. Bijna voor niks! Tijd om nu echt naar Harwich te rijden. Ondanks dat er maar een paar snelwegen van noord naar zuid door Engeland lopen was het het niet druk op de weg. Ook zonder Tom en Tom had ik de weg kunnen vinden. Op de heenweg naar Schotland stond er telkens the North op de borden en nu was het overal the South. Eenmaal in de buurt van Londen werd het wel drukker en eenmaal richting oostkust begon het ook nog te regenen. Daar zat ik nu niet op te wachten. In Engeland heb je nauwelijks ZOAB. Daardoor was het zicht niet altijd even fijn. Soms was het even droog. Dan zag ik weer een regenboog en als je een regenboog ziet is de regen niet ver weg. Uiteindelijk ben ik dan toch in Harwich aangekomen om daar in te checken in the Goodlife Guesthouse, hetzelfde adres en dezelfde kamer waar ik ook vorig jaar de laatste nacht van de vakantie heb doorgebracht. Alleen al vandaag heb ik meer Nederlandse auto's gezien dan in alle dagen in Schotland. Wat heb ik dat niet gemist. Na het eten ben ik nog even naar de zeekant gelopen, een paar honderd meter verderop. Langs de hele horizon was het een geknipper van rode en groene lichten om de vaargeul aan te geven. Een mooi gezicht, net als de vuurtorens langs de kust. Nu ik bijna aan het eind van de reis ben gekomen wil in toch een opmerking maken over het gedrag van de Britten in het verkeer. Ze rijden niet altijd even lekker door en net als de Nederlanders blijven ze nog al eens onnodig op de verkeerde baan rijden op de snelweg, maar een 10 voor hoffelijkheid. Vooral in Schotland op de single-traffic wegen moest ik heel vaak wachten op verkeer van de andere kant of moest een tegenligger op mij wachten. Steevast ging er dan een hand of vinger omhoog als bedankje. Ik heb er zelf een overspannen vinger van. Gekheid natuurlijk, maar ik deed er ook mee. Het is gewoon een gebaar van respect voor elkaar. Hoe vaak laat ik Nederland niet iemand voor, of het nu een auto, fiets of voetganger is. Ik kan alleen maar vaststellen dat ik dan zelden een bedankje krijg in de vorm van een hand of vinger omhoog. Men vindt het normaal. Ik vind het op een bepaalde manier arrogant. Wat ook bijzonder is op de snelwegen zijn de gelijkvloerse op en afritten. Gewoon midden op de snelweg heb je ineens een afslag of een oprit. Niks geen viaduct, gewoon even oversteken. Ook de invoegstroken vind je niet hoor. Niet bij een tankstation, maar ook niet bij een parkeerplaats langs de weg. Die laatste liggen gewoon langs de weg net als bij ons langs provinciale wegen. Als je dan moeten invoegen moet je dus heel goed uitkijken. Maar ook dan zie je achter je met regelmaat koplampen seinen om aan te geven dat je kan gaan rijden. Wat ik tenslotte nog opmerkelijk vind is dat je soms ook gewoon een fietser of een tractor op de snelweg tegenkomt. Tja het blijven aparte mensen die Britten. Net zo goed dat de sleutel soms de de andere kant op draaien. Dan heb je toch echt het gevoel dat je in een andere omgeving bent.

Geschreven door Aad.op.vakantie