Vandaag naar Belfast. Dat stond al langer op mijn lijstje en nu kwam het er dan eindelijk van. Ik had er hoge verwachtingen van, vooral na informatie van internet. Ik had het beeld voor me van een oude stad met veel oude gebouwen. De plannen waren om met de trein te gaan, maar toch maar good Old Billy gepakt. Dat viel reuze mee. Parkeren was geen probleem.
Het eerste wat ik tegenkwam was een straatmuzikant met een bijzonder instrument, een soort 3 in 1. Netjes een pound in zijn koffertje gedaan en daarna een stukje gefilmd. Ik kreeg 3 keer een hand van hem.
Daarna op pad. Het verliep nogal moeizaam. Ik was behoorlijk gedesoriënteerd. Na al die tijd in een wijdse omgeving ineens in de grote stad. Ik werd een paar keer goed geholpen door een aardige inwoner. Dan sta je daar met je plattegrond en hoor je ineens: are you lost? Het blijft me raken hoe aardig en sociaal de mensen hier zijn.
Ik zag maar weinig oudere gebouwen. Na de City Hall en Albert Memorial Clock kwam ik uiteindelijk bij St. Anne's Cathedral. Een imposant gebouw maar het zag er allemaal nogal nieuw uit. Van een man in de kathedraal hoorde ik dat pas in 1899 met de bouw was begonnen. Rond 1600 waren de meeste historische panden afgebroken.
Na St. Anne's ben ik maar op goed geluk door de stad gaan lopen. Inmiddels had ik de plattegrond aardig door al liep ik nog steeds af en toe rondjes. Belfast is eigenlijk een heel moderne stad met hele mooie gebouwen. Ik begon het zelfs leuk te vinden, sterker nog; het was er heel gezellig. Ik zag daar een van de modernste winkelpromenades die ik ooit heb gezien met onderin een soort terras op kunstgrastapijt.
Na een paar uur in de stad besloot ik om naar het Waterfront langs de rivier de Lagan te gaan. Toen ik daar rondkeek zag ik ineens Krimpen aan den IJssel achterop een binnenvaartschip staan. Ik moest nog een keer goed kijken, het was zo onwerkelijk. Het schip de Confiance was nu een Maritiem Museum. Uiteraard ben ik aan boord gegaan. Ik heb daar een kop thee gedronken en even rond gekeken. Op internet is meer info te vinden onder de naam Belfast Barge (bedankt Kok).
Inmiddels was het al achter in de middag geworden en wilde ik het Republican Museum zien waar ondermeer wapens te zien zijn die de IRA heeft gebruikt tijdens de Troubles.
Ik besloot de eerste de beste taxichauffeur aan te spreken, maar dat werd 'm niet. Dat was niet zijn wijk. Vreemd, maar later begreep ik waarom. Dan maar lopend er naar toe. Eerder had ik van een verkoopster van een typische Ierse zaak een adres gekregen van een taxistandplaats. Nou ja standplaats, het was een heel bedrijf. Je moest daar in een kantoortje opgeven waar je naar toe wilde en dan werd er een taxi geregeld. Het bleek dat het een standplaats in het katholieke deel van Belfast te zijn waar je tegen een vast tarief door de stad kon worden gebracht. De meeste taxi's gingen naar de Murals. Dat is een plek in de katholieke wijk van Belfast waar op diverse muren veel muurschilderingen te zien, zoals ik dat eerder in Londonderry al had gezien. Het museum was echter al dicht en de Murals waren niet ver daar vandaan, dus maar weer lopen.
Onderweg zag ik de ene taxi na de andere langs rijden. De Murals zijn echt heel indrukwekkend. Ik raakte daar een paar keer in gesprek met mensen die me nog een aantal interessante plekken aangaven. Voordat ik daar heen ging heb ik eerst nog een bezoek gebracht aan de St. Peters Cathedral, die in de katholieke wijk staat. Direct viel me op hoe sober de katholieke wijk is, een contrast met de binnenstad.
Daarna weer richting de Murals. Niet ver van de Murals is een peace line waar de controlepoorten nog te zien zijn. De peace line was bedoeld om de katholieken en protestanten van elkaar te scheiden tijdens de Troubles. Er vlak bij staat een kruis met de naam The Cross of Crosses. Op de plaquette eronder stond dat het een periode van 45 jaar aangeeft van strijd in Noord-Ierland eindigend in 2014. Dat terwijl de IRA in 2005 de wapens heeft neergelegd!
Eerder had ik al gehoord dat er vorige week nog een bom was gevonden in Belfast. Wie daarvoor verantwoordelijk was is niet bekend.
De Murals zijn populair onder de toeristen. Zo sprak ik daar met een Bask en later een Argentijn. Behoorlijk onder de indruk ben ik mijn auto weer op gaan zoeken. Dat laatste deel van de dag had een hele andere wending aan mijn Belfast-trip gegeven.
Terug bij de parkeergarage zag ik weer dezelfde muzikant waarnee mijn dag begonnen was. Ook hij ging naar huis en wederom schudde hij diverse keren mijn hand.
Bij terugkomst in Ballygally ben ik uitgebreid gaan eten met uitzicht op de kust. Wat een verademing na een dag in de stad. Natuurlijk bestelde ik een pint Guinness waarop de serveerster zei: When in Rome? wat zoveel betekent als dat je Guinness drinkt als je in Noord-Ierland bent. Weer wat geleerd! Naast me zaten 2 Belgen, waarvan een in Cork woont. Hij vertelde nooit meer terug te gaan naar België. Ik geef hem geen ongelijk. Na het eten nog even lekker op het strand gaan zitten. Wat een rust. Daarna terug naar de B&B om mijn spullen weer te pakken. Morgen gaat het verder naar Annalong.

Geschreven door Aad.op.vakantie