Met het vooruitzicht van het bijwonen van een religieus festival in de noordelijke stad Jaffna, zitten we vandaag meer dan een halve dag in onze minibus.
We overbruggen de 250 km lange tocht via de snelweg. Hierbij moet je je iets voorstellen zoals de Leedse steenweg ( 2 vaksbaan) met af en toe honden en koeien op de straat en vele drempels. Hoewel de maximale snelheid is vastgelegd op 70 km/u, halen we ze snelheid zeker niet. Dit zou ook levensgevaarlijk zijn gelet op de vele obstakels op de weg. Het wordt duidelijk dat we het oude gebied van de burgeroorlog naderen: steeds meer militaire kazernes, politiecontroles maar nu ook voor het eerst plantages van palmbomen (in gebied waarin de oorspronkelijke bevolking is verjaagd).
We trekken naar het noordelijke gebied waar tot 2010 een burgeroorlog met de Tamil Tijgers werd gevoerd. Onderweg zien we nog huizen met kraterinslagen, huizen met rode dakpannen met daartussenin witte dakpannen die letters vormen (oa burgerwoningen en gebouwen van het rode kruis). Dit alles om vergissingen bij beschietingen te vermijden.
Op de nauwste landengte bezoeken we een monument ter ere van een korporaal die zijn leven heeft gegeven tegen een bulldozer van de terroristen.
In het spraakgebruik van Roy (die ook nog enkele jaren in het leger is geweest oa als muzikant bij een bandje die de moraal van de troepen moest hoog houden) voelen we eer die hij toekent aan de overwinning op de Tamil Tijgers.
Hoewel we naar de stad Jaffna kwamen, ligt ons hotel een 30 km ten noorden van Jaffna, Kankesanturai, in een militair holiday resort dat sedert kort openstaat voor burgers. Wij zijn de enige buitenlanders en wij zijn hier de bezienswaardigheid.
Het hotel valt in se wel mee maar ligt duidelijk afgelegen van alles. Zelfs de zee (oceaan) kabbelt amper.
Als de meisjes 's avonds willen gaan zwemmen, komen ze terecht aan een zwembad voor vele volwassen lokale mannen en enkele meisjes, maar volledig gekleed in het zwembad? Naast het zwembad spotten we moeders met kinderen die (waarschijnlijk) ook wel in het zwembad willen.
Het voelt ongepast om in bikini nu in het zwembad te springen. Een vreemde ervaring.
Na enige tijd vertrekt een groot deel van de mannen en hun families en voelen we ons vrij genoeg om ook in het zwembad te springen om verkoeling.
Een eenvoudig maar lekker buffetdiner ter plaatse rondt onze lange dag af.

Geschreven door Wuyts.Sri.Lanka