Gisteravond als een blok in slaap gevallen en heerlijk geslapen. Dus mijn batterij is weer opgeladen net zoals mijn accu.... Vandaag stappen we na een heerlijk ontbijt om 10 uur op de fiets. Eerst nog even, op verzoek van Joke, langs het meer Ullswater. Daarna begint onze tocht naar Alston. Een route van 42 km met in de staart een venijnige klim naar het hoogste punt van onze trip.😱 Hier kijk ik echt "niet" naar uit. Het is steeds een hele tour om met de accu uit te puzzelen hoe we het beste gedoseerd kunnen rijden om toch de eindstreep te kunnen halen. Je moet dat goed in de gaten houden want al dat stijgen vreet heel veel stroom...We drinken koffie met wat lekkers in Penrith, een erg leuke plaats. We hebben ondertussen wel door dat als je ergens op kan steken dat je dat dan ook meteen moet doen want het zou zo maar eens de laatste mogelijkheid kunnen zijn...je komt niet veel tegen...zoals dus ook vandaag weer het geval is. Wederom geen lunch voor ons. We fietsen in een stuk door naar Alston met als toetje de laatste 10 miles in de pedalen en aan een stuk door klimmen. Hier word je echt niet blij van. Uiteindelijk redden we het om het hoogste punt van onze vakantie te bereiken. Ik heb hier nog maar 5 km op mijn teller en de afstand is nog 8 miles 😱 maar vanaf dit punt is het eigenlijk hoofdzakelijk nog maar naar beneden...bergafwaarts en wat denk je wat..?? Onderaan de route heb ik ineens weer 18 km op mijn teller? Heb ik er zomaar weer 13 km bij gesjeesd!! We drinken een biertje in het meest depressieve en ongezellige café van Alston en vervolgen dan onze weg naar ons hotel 3 mile buiten het centrum. Hotel Nentall Country is een mooi oud gebouw. We kunnen onze fietsen weer veilig in een schuur kwijt dus dat is allemaal prima geregeld. We reserveren gelijk voor het avondeten...morgen de een na laatste etappe in Groot Brittannië en de laatste zware...heb ik me laten vertellen...🙄

Geschreven door Wils.avonturen