Vandaag besluiten we naar Tamariu te rijden. Het is een klein plaatsje aan zee net voorbij Barcelona. Van ons uit gezien dan. Bijna 500 km rijden. We hebben hier vroeger veel op het strand gezeten als we met onze kinderen op vakantie waren op camping Maspatoxas in Pals. We droomden er destijds al van om hier ooit een keer samen terug te komen en dan in zo'n mooi hotel op de boulevard te gaan zitten. Nu is die droom waarheid, we zitten in hotel Tamariu aan de boulevard en kijken zo over de zee. Het parkeren is hier nog steeds lastig. Je mag hier bij de boulevard namelijk niet parkeren terwijl er heel veel plek is. We weten daar nog alles van. Ad was en is eigenlijk nog steeds wars van regels en vooral van regels die opgelegd worden door de politie. We gingen jaren terug, de kinderen waren nog best klein, een dag naar dit strand in Tamariu. Ad zet zijn auto het liefst zo dicht mogelijk bij nee het liefst nog op het strand. Ook als dit niet mag. Hij deed dat destijds dus ook gewoon. Nou je hebt nog nooit iemand zo sip zien kijken toen we terug kwamen en de auto er niet meer stond. Weggesleept!!! Er zat alleen nog een sticker op de grond met daarop de gegevens waar we de auto weer op konden halen.Je had ons moeten zien gaan met 3 kinderen, alle strandspullen, koelbox, parasols en zelfs met een nog opgeblazen orka in een taxi naar het politiebureau een plaats verderop. Nou je zou denken daar heeft hij van geleerd maar wat denk je wat?? Hij staat er weer!😱 ha ha we gaan het meemaken. We komen rond 15 uur aan het is ietwat bewolkt maar nog steeds heel aangenaam. Na ingecheckt te hebben lopen we de boulevard af die niet erg groot is dus daar zijn we snel mee klaar. De helft van de horeca en winkels zijn gesloten toch einde van het seizoen. Wel jammer het ziet er overal best wel verlaten uit. We drinken wat en eten weer tapas. 'S avonds rijden we over een kronkelende, vaak smalle maar vooral donkere route naar Begur. Het is nog steeds een heel leuk plaatsje maar ook veel gesloten. Een voordeel heeft het wel je kan je auto zo kwijt. Dat is in het hoogseizoen wel anders. We drinken er een bakkie koffie en gaan weer terug. Tamariu is toch mooier..... morgen meer herinneringen ophalen!

Geschreven door Wils.avonturen