Om half 8 ging thuis, in Sint-Oedenrode de wekker.
Wilco en ik gaan ons zo klaarmaken en dan gaan wij voor het eerst met ons 2e een weekend met de caravan weg.

Wilco wilde heel graag naar Luxemburg, terug naar Larochette, Camping Auf Kengert, de camping waar wij voor onze eerste vakantie met de vouwwagen zijn geweest. Ik vind het best ver rijden, maar goed, we hebben de tijd aan onszelf, dus gaan het gewoon doen.

De caravan is afgelopen woensdag opgehaald en staat klaar. Alleen ons dekbed en de kussens moeten er nog in.

Op naar een fijn weekend!

Rond 5 over 9 waren we aangekoppeld en konden we vertrekken. Nog even wat lucht in de bandjes en gaan.......

Als we bij Eindhoven zijn bedenk ik mij ineens dat ik geen paspoort bij mij heb en Wilco dus ook niet😱
We moeten dus terug naar huis. Een rijbewijs is niet voldoende om op de camping in te checken staat er heel duidelijk bij.
Met een uur vertraging kan dan ons weekend tripje echt beginnen.

De laatste 1,5 uur rijden we overal binnendoor en genieten van het uitzicht.
Het is uiteindelijk half 3 als we aankomen bij de camping en we herkennen het direct weer.

We krijgen plek 52 toegewezen, maar daar lukt het niet echt makkelijk om de caravan daar neer te zetten. Sterker nog.... we doen een poging om de caravan een bultje op te duwen, maar dit mislukt enorm en de caravan begint naar achteren te rollen, vlak langs een boompje, richting een andere caravan! Ik roep HELP en ook Wilco gooit zijn hakken in het zand alvorens het hem lukt om de handrem aan te trekken.
Mijn hart bonst in mijn keel, dat ging maar net goed........
We moeten even bijkomen en bedenken hoe we het gaan doen.
Verderop zien we een plek waar we makkelijk in kunnen rijden dus ik besluit naar de receptie te lopen om te vragen of daar mogen staan. De dame achter de receptie is niet blij, maar uiteindelijk regelt ze het toch.
Dan staat de caravan zo en ook de nieuwe kleine luifel is zo opgezet.

We eten en drinken wat en gaan dan op pad.

We tanken en rijden daarna naar kasteel Larochette.
Het kasteel kijkt uit over het dorpje Larochette, waardoor het een heel bijzonder karakter heeft. De eerste gebouwen op het terrein dateren uit de 11e eeuw en zijn gelegen op een voorgebergte van Luxemburgse zandsteen en domineren de vallei van de Ernz Blanche, een zijrivier van de Sûre, met ongeveer 50 meter. Een brand in 1565 veranderde alle gebouwen op het terrein tot ruïnes. Het huis in Créhange is het enige dat in de jaren 80 redelijk is gerestaureerd. Daar was nu ook een foto expositie.

Na het kasteel te hebben bekeken rijden we door naar de Schéissendëmpel waterval.

Dit is een kleine, schilderachtige waterval in de Zwarte Ernz. Met een stenen brug en indrukwekkende rotsen is deze plek een van de meest gelieftde plaatsen voor een uitstapje in de Regio Mullerthal - Luxemburgs Klein Zwitserland.

Als we het over de Schiessentümpel hebben, spreken we ook van de brug en de waterval. De zandstenen brug werd gebouwd in 1879 en is sinds 1879 het symbool van de regio Mullerthal - Luxemburgs Klein Zwitserland.

Vóór 1879 was deze regio moeilijk toegankelijk, gevaarlijk voor de mens, en er werd gezegd dat de regio op een oerwoud zou lijken en werd het 'land van de wolven' genoemd.

Dit veranderde echter in 1814 met het prominente bezoek van Joseph von Görres uit Koblenz. Hij was niet alleen directeur schoolonderwijs van de provincie Neder- en Midden-Rijn, waartoe Luxemburg destijds behoorde, maar hij was ook wetenschapper voor de krant "Rheinischer Merkur", die in hetzelfde jaar verscheen. Daarnaast schreef de Brusselse journalist Victor Joly in zijn reisboek ook over Luxemburg "Les Ardennes".
Deze twee vermeldingen en beschrijvingen hebben ertoe geleid dat mensen uit de buurlanden Luxemburg hebben leren kennen en zin kregen de regio te bezoeken. De Luxemburgse staat heeft toen een beter wegen- en treinnetwerk opgezet.

De beroemde brug, die nu een symbool van de regio is, werd tussen 20 maart en 27 juli 1879 door de steenhouwer Jean-Pierre Prommenschenkel uit Christnach binnen vier maanden aangelegd. In die tijd werd de brug gebouwd met stoomkalk en zandsteen en hij staat er nog steeds zoals hij toen werd gebouwd. De houten reling is iets later toegevoegd.

Na de watervallen zijn we terug gegaan richting camping.
Daar heb ik lekker gekookt en zijn we lekker in de relax stand gegaan.
Wat een heerlijke dag♡

Geschreven door Wijnen.op.reis