De wekker ging vanmorgem om 6.00 uur af. We willen voor de spits de stad uit zijn en onze taxi chauffeur gisteren vertelde ons dat de spits in San Francisco op zijn piek zit tussen 7.00 en 8.00 uur.
Daarnaast willen we graag nog wat boodschappen doen en vanmiddag wat relaxen.

Wanneer we de stad uit rijden komen we verschillende honden day-cares tegen en moet ik denken aan wat onze touroperator gisteren vertelde.
Het hebben van een hond wordt hier in San Francisco gezien als een bepaalde status. De stad telt vele voorzieningen voor honden zoals de day care maar ook honden hotels en honden spa's! Nergens anders ter wereld kom je dat zo tegen.
Een gemiddelde hondenverzorger verdiend hier ongeveer $70.000,-- dollar per jaar. Bizar hoeveel geld daar dus in omgaat.

Het is uiteindelijk 7.10 uur als we wegrijden. We moeten de 101 South op en deze is toch al redelijk volgelopen.
Nu hopen dat we toch een beetje door kunnen rijden.
Wanneer wij de stad uitrijden zie ik her en der weer groepjes dakloze. Nu met name bij een aantal hotels, slapend in een tentje met rond het tentje de persoonlijke bezittingen en soms zelfs een fiets.
Wat is het contrast groot!

Wat mij gisteren in de stad ook opviel was het vele Trump speelgoed. En dan met name echt belachelijk makende artikelen. Zoals een sqeezy van Trump zijn hoofd of de meest gekke verjaardagskaarten die wanneer je ze opent 1 of andere gekke uitspraak van Trump doet. Gek om te zien.

Zo rond kwart voor 9 rijden wij de stad uit.
Na 2 uurtjes rijden gaan we even tanken en naar de Walmart.
Even onze voorraden aanvullen voor onze
laatste dagen in Amerika.

Ook nu veranderd het landschap weer.
Van eerst heel droog naar ineens heel veel bomen. En als we nog zo'n 185 km moeten rijden komen wij opeens allemaal landerijen tegen. De velden zijn prachtig groen en af en toe zien we tussen de landerijen een prachtige ranche liggen.
Als we verder rijden zien we dat de gewassen van het veld worden gehaald door enkel zwarte mensen. Ze worden met oude schoolbussen naar het land gebracht en daar wordt, in de brandende zon heel hard gewerkt. Ik krijg er toch een beetje een onderbuik gevoel van. Terug in de tijd. Na deze landerijen komen we weer langs kilometers lange wijngaarde. Echt zover als je kunt kijken. Hier is Frankrijk niets bij!

Dan veranderd het landschap wederom en wordt het weer meer bos en rijden we deed heuvels in. Nog 30 kilometer en we hebben echt geen idee wat er gaat komen. Zitten we straks echt aan zee.....
Dat blijven we ons echt afvragen tot de laatste kilometers. Dan ineens worden er duinen zichtbaar en is daar ook de zee.
Ons rv park; Morro Dunes ligt echt tegen de duinen aan. We kijken uit over de grote oceaan! Nora en ik gaan gelijk het strand op en vinden daar onze eerste " sand dollars" of "holy ghost shells"


Ik had er nog nooit van gehoord. Blijkbaar is de Sand-dollar een heel bekend symbool voor Pasen én Kerst. Er is namelijk een legende aan verbonden waar een mooi gedicht over is geschreven.
Maar wat is een Sand-dollar. Dat is de schelp van een weekdier dat op het strand van bijvoorbeeld Californié voorkomt. Een schelp met een bijzonder uiterlijk en met een bijzonder verhaal en men zegt dat het de vinder geluk geeft!


The Legend of the Sand Dollar

There's a lovely little legend
that I would like to tell,
of the birth and death of Jesus,
found in this lowly shell. 

If you examine closely,
you'll see that you find here,
four nail holes and a fifth one,
made by a Roman's spear.

On one side the Easter lily,
its center is the star,
that appeared unto the shepherds
and led them from afar. 

The Christmas Poinsettia
etched on the other side,
reminds us of His birthday,
our happy Christmastide. 

Now break the center open,
and here you will release,
the five white doves awaiting,
to spread Good Will and Peace. 

This simple little symbol,
Christ left for you and me,
to help us spread His Gospel,
through all Eternity.

De naam van de dichter is niet bekend.

In het 5e coupletje wordt verteld dat als je de schelp doormidden breekt er 5 witte 'duifjes' wachten om naar buiten te komen. Daar lijkt het ook inderdaad op. Kijk maar naar de foto.

Zó bijzonder. Vijf witte 'botjes' in de vorm van een duif.

Na deze mooie vondst zijn wij de mannen gaan halen en zijn samen weer het strand op gegaan en hebben ook de rots "Morro Rock" goed kunnen bewonderen.

Nu zijn we even terug naar we gaan straks zeker nog even zoeken langs het strand.

xoxoxo

Geschreven door Wijnen.op.reis