Inderdaad de notitie die ik gisteren las werd bewaarheid. Het hert of de ree, die zodra ik het gordijn opende, op enkele tientallen meters voor mijn ogen opdook.
Het dier nam het geluid van het gordijn waar en spitse meteen zijn oren. Wel leuk dat ik enkele foto's kon maken. Het deed me denken aan het voorval in het Yellowstone Park in 1976, waar mijn broer Ruud en ik nog juist enkele wegrennende grizzly's konden ontwaren. Hierop waren wij toen wel enigzins voorbereid aangezien wij de beesten des nachts rondom de tent hoorden scharrelen. Helaas hadden wij toen niet de tegen-woordigheid van geest enkele foto's hiervan te maken. De volgende ochtend moesten wij de camping van de park- wacht natuurlijk terstond verlaten. De host had me verteld dat er op 1e Pinksterdag om ca. 13:00 uur in de eeuwenoude 'kyrka' van Nagu een koorconcert zou plaatsvinden. Om daarvoor op tijd te komen besloot ik derhalve vroeg te vertrekken en toch maar de kortere wandelroute langs de autoweg tot aan het plaatsje Nagu te vervolgen. Ongeveer halverwege kon ik nog een koffie scoren bij het 'gesloten' B&B en cafe Nagu Oak Tree. Mijn nachtverblijf in hotel Strandbo in Nagu was op een 'steenworp' van de 'kyrka'. Na aankomst in het hotel een snelle douche meteen richting kyrka, waar ik ruim op tijd aankwam. Tot hier het aardige deel van deze dag. Op de churchyard van de kyrka ontving ik een verontrustend telefoontje van broer Frans. En aangezien twee van mijn broers (Wen en Ruud) ernstig ziek zijn/waren vreesde ik het ergste. Overigens dacht ik meteen aan mijn jongere broer Ruud. Inderdaad Ruud, zijn toestand was precair, ik besloot z.s.m. terug te reizen naar Nederland. Het koorconcert heb ik nog wel bijgewoond, het paste wel in mijn gemoedstoestand en meteen daarna contact te gaan opnemen met mijn reisagent. Maar als het internet niet (goed) werkt alsook de Wifi van het hotel wordt contacteren met de buitenwereld problematisch. Via Whats-App/telefoon heb ik via mijn reisagent, de Alarmcentrale, de host (van de afgelopen dag) en een medewerker van het hotel heb ik toch de nodige ondersteuning voor de terugreis naar Nederland gekregen. Dank daarvoor! De terugreis naar Nederland zou helaas pas op 2e Pinksterdag kunnen plaatsvinden. Met de bus (via zelf) vanaf het enigszins geisoleerde Nagu naar Kupittaa (Turku) en verder met de trein (via host) naar HelsinkiAirport en de terugvlucht (via de Alarmcentrale) naar Nederland. Jullie zullen begrijpen dat ik me het allemaal wel wat anders had voorgesteld, hoewel het in mijn voorbereiding natuurlijk wel is langsgekomen.

Geschreven door Walter-van-kersbergens.wereldreis