Prostvik op Nagu/Nauvo, waar ik vandaag naar toe wandel, zijn van origine meerdere eilanden, nu verbonden door enkele bruggen. Opnieuw een groot gedeelte van de route over geasfalteerd en geaccidenteerd fietspad, langs een autoweg. Nog nabij Pargas maak ik een kort uitstapje naar een uitzichtpunt over de groeve van 'Nordkalk'. Geen activiteiten te zien vandaag, wel een imposant diep gat gelijk de voormalige groeve van Enci in de St. Pietersberg. De wandeling blijkt vermoeiend, vooral als de zon zo ongenadig schijnt als de afgelopen dagen. Het is op deze zaterdag voor Pinksteren en met dit weer voor de Finnen dan ook het ideale moment om er op uit te trekken. Wandelen, fietsen, varen of zomaar op een terras zitten, dat kan in deze streken niet zo vaak. Echter, de meeste Finnen mensen dragen geen rugzak zoals ik, voor mij wordt het een pittige dag. Het zal ook de leeftijd zijn! Er is een mooiere kustroute, maar i.v.m. de vaardata van de veerboten was ik genoodzaakt om de route aan te laten passen. De route is weliswaar groen maar niet erg afwisselend met een beetje autoverkeer. Vanaf morgen lijkt het beter te worden, dan loopt de route over kleinere wegen en dichter langs de kust. Na ca. 10 km, bijna halfweg, passeer ik de uit-spanning Sattmark (beperkt open!). Een rustbank en een koffie, daarop had vandaag ik niet meer gerekend. Op de veerboot blijkt geen ticket nodig. Het eindpunt van de route vandaag ligt in het gehucht Prostvik op het eiland Nagu/Nauvo, ca. 2 km voorbij de veerboot. Bijna 500m na de veerboot wordt ik opgewacht door de nieuwe host. De host is een gepensioneerde veteraan van het Finse leger. Ik verblijf in een van houten opstallen op een natuurterrein. Een houten woning (soort blokhut) zonder wateraansluiting en ook geen w.c., maar wel elektriciteit. Warm water moet ik halen in de sauna en er is een hok met w.c., beide op loopafstand. Aan de wand attributen van de dienst bij het leger, de host blijkt uitgezonden te zijn geweest. Het natuurterrein hoorde vroeger bij de boerderij van de grootouders van de familie. In percelen rondom blijken nog meer familie te wonen. Een idyllische omgeving zo midden in de natuur met zelfs tussen de bomen door een beetje uitzicht op de zee. Een notitie van de laatste bezoeker (pelgrim) vermeld vogels en reeën in de vroege morgen, ik ben benieuwd.

Geschreven door Walter-van-kersbergens.wereldreis