In zekere zin is elke dag een bijzondere dag, daar hebben we Sophia en Marcello en anderen niet voor nodig. Maar evenals toen drijgen donkere wolken boven de wereld en in het bijzonder aan de grenzen van Europa. Desondanks was dit ook voor mij weer eens een bijzondere dag. Vanaf het begin alles over rustige asfaltwegen en meteen steil omhoog met mooie vergezichten. Later vanaf Gaeta totaal anders, vlak met druk verkeer, horeca, toerisme en industriele activiteiten langs de Middelandse Zee waar de Via Francegina ook loopt. Het bijzondere aan deze dag was de ontmoeting met een journalist van de radio van Gaeta die om een intervieuw vroeg. Zo goed en zo kwaad hebben we dat ook gedaan, i.v.m. fysieke vermoeidheid zeker niet in mijn beste engels. Als tegenprestatie legde hij de contacten t.b.v. een verblijfsplek in het ca. 8 km verderop gelegen Formia. Hier heb ik nu een compleet appartement met mooi uitzicht op zee waar ik 2 nachten zal verblijven. Morgen eens kijkenof ik in Formia een goede rugzak kan scoren, want deze rugzak gaat het ook niet volhouden. Tevens ga ik nadenken over het skippen van de zwaarste dagroutes door de Apenijnen. Formia heeft een treinstation (op ca. 1,5 km), dat schept mogelijkheden.

Geschreven door Walter-van-kersbergens.wereldreis