Vandaag was het vroeg dag voor Kees en Cody, ze gaan samen met de buurtjes naar een aquapark hier vlakbij. Ik blijf thuis voor mij gaat het op dit moment helaas niet worden lichamelijk gaat  dit niet... helaas. Dus voor mij wordt het......??? We gaan vroeg ontbijten met zijn 3en en dan vertrekken ze doeeiiiiiiiiii.
Ik ga de boel opruimen en daarna wil ik aan mijn reisverslag beginnen...... helaas de tablet loopt vast baaaaaalen ik kan er even niets meer mee. Ik besluit om naar het toilet gebouw te gaan om te douchen en met het pakken van mijn spullen werd ik weer helemaal duizelig en ben op bed gaan liggen, ik ben uiteindelijk in slaap gevallen en werd wakker omdat er aan mijn deur gerommeld werd.... even wachtte ik het af...wie zou dat zijn en wat willen ze van me.... na een poosje werd er ook flink op de deur geklopt en werd er uiteindelijk MAMMMMAAA geroepen pfffff  het was Cody. Blijkbaar had ik al die tijd dat ze weg waren gewoon echt geslapen! Nou ik had het ook nodig hoor. De jongens waren doooooodop van het klimmen glijden lopen en in de rij staan wachten in de warme zon; zo blij dat ik er niet bij hoefde te zijn. Kees nam ook even een power nap en Cody zat te chillen bij mij aan tafel met zijn.......tokkie juist ja.
Zo nu ga ik maar vast voorbereidingen doen voor het avondeten. Verse broccoli dit keer met rijst en spek. Ik had 3 grote mooie verse stronken. Na het snijden ervan weer heel veel; dus ik vraag de buurtjes maar of zij mee wilden eten. Ze waren nu wel beetje beschaamd aan het worden en verontschuldigden zich
dat dit echt niet perse hoefde. Nou dat weet ik wel anders zou ik het hun niet vragen maar ik heb zoveel dat het ook zonde is om het weg te gooien. En we hebben nog een gast aan tafel; Job Cody's vriendje. Het eten viel heeeeel goed in de smaak bij onze gasten aan tafel terwijl zij eigenlijk niet zo van broccoli hielden; maar dit ging  er in als zoete koek. Ze hadden zelfs 2 keer opgeschept zo lekker vonden ze het boven verwachting. Ze vroegen zelfs het recept. Na het eten de afwas voor Keesie en ik ruim de boel hier op en maak alles weer schoon. 's Avonds spreken we af om eindelijk na 3 jaar naar Kroatië te gaan nu eens daadwerkelijk naar de Plitvicemeren te gaan. Stond al jaren op onze to do List. Het is wel een rit van 4 uur rijden heen en ook nog eens terug. Maar dit schijnt zo de moeite waard te zijn. Al die meren en watervallen in de bossen.
Cody en Job lagen weer te chillen in de bus, achterover in de stoelen film kijken. Ze hebben het gezellig samen en het gaat beregoed tussen hun. Om 23:00 uur duiken we lekker ons bed in. Serie Kijken. Welterusten allemaal. Tot morgen.

Geschreven door Triple.C.in.the.USA