We verlaten het prachtige Volterra met als bestemming vandaag Colle di val d’Elsa. Van de het hotelpersoneel kreeg ik een koude spa rood in mijn bidon mee. Zo luxe ben ik nog nooit een fietstocht gestart. Wat een vergezichten, sfeer en wat een oudheid in Volterra. Er is een weg afgezet doordat een deel van de muur is ingestort: ook geschiedenis kent helaas een uiterste houdbaarheidsdatum. Onderweg horen we kikkers, wat een water in deze – wat wij dachten – droge streek. We fietsen door lichtglooiend landschap. Door prachtige dorpjes, op de heuvels. Casola d ‘Elsa is zo’n pareltje. Margrethe blijft in haar enthousiasme foto’s maken. We eten een heerlijk broodje van de bakker op als lunch vanaf een bankje vergezicht. We fietsen langs akkers met tuinbonen. We komen aan in Colle di val d’ Elsa, het was toch nog een zware dag. Naast het Castello vinden we onze B&B. Na een heerlijke douche fietsen we naar beneden voor de bekende wandeling langs rivier de Elsa. Wij komen niet verder dan 1/3, schoenen uitdoen en op je voeten door de rivier kost te veel tijd. Voor het avondeten melden we ons in de beneden stad. Een week uit eten in Italië maakt je verwent, het eten is immers altijd boven verwachting goed. Ronald besteld iets onbekends: La trippa van de beef, in tomatensaus. Hij verwacht door de naam van het gerecht 3 lekkere stukjes vlees te krijgen. Dit blijkt geen drie stukjes beef maar de pens van een koe te zijn. In Nederland wordt dit verkocht als hondenvoer. Ronald eet het manmoedig weg. Even “googelen”: de maag van de koe blijkt wel erg gezond te zijn voor je darmflora. Het bleek een goede maagvulling, wel wat zwaar op de maag. Terug in onze B&B slapen we heerlijk in met uitzicht op het verlichte Castello.

Geschreven door Ronaldmargrethe.opdefiets