Na een heerlijk ontbijt op de fiets gestapt voor onze laatste etappe en de bestemming van onze reis: Parijs.
Parijs waar 3 van onze kinderen afgelopen jaar ook waren. Charlotte en Menze Jan om er hun 10-jarig huwelijk te vieren. Timo om er Karen ten huwelijk te vragen en Leonie en Matthijs onlangs nog. Waarom Leonie & Matthijs er naar toe gingen is ons onbekend;-) Zelf hebben wij er ooit als student samen doorheen gezworven en geslapen op station Gar du Nord en een keer met ons hele gezin samen toen de kinderen nog klein waren. Fantastisch om er nu weer samen te zijn en op de fiets aan te komen.
Vandaag een prima dag. Niet het meest interessante deel van de reis. Wel weer mooie afwisseling tussen graanvelden en bossen. Ook de zonnebloemen gaven veel kleur aan deze dag. De laatste 20km was verrassend. Een fietspad naast het canal zet je af in hartje Parijs. Erg leuk, de stad nadert met de toename van mensen op allerhande electrische steps als vervoermiddel. Wat een snelheid hier op de openbare weg. Dat gaat nog eens goed mis. Trots en moe maar voldaan fietsen we Parijs binnen.

Wat een geweldige fietsreis was dit. Waarvan wij het verslag niet willen afsluiten zonder jullie allemaal te bedanken. Dank voor het lezen van onze reisverslagen. Jullie meelezen inspireerde ons enorm. Dank voor de tip van Erwin & Linda om toch zeker je fietsbroek aan te doen, niet charmant, maar echt nodig! En om je tassen niet te vol te doen, altijd plek houden om iets te kunnen kopen!
Pa & ma, de pleisters hebben we gelukkig niet nodig gehad;-) de pijnstillers wel.
Ontzettend veel dank aan Aart-Pieter en Corine, van wie we de fietsen mochten lenen. We zullen ze bij thuiskomst een poetsbeurt geven.
De (pindat)reisverslagen van Nico en Christine hebben ons enorm geïnspireerd, en ja, ook langzaam haal je de top...

Zo soepel als we gefietst hebben loopt het niet altijd. Vakantie is net het gewone leven. Er waren ook momenten waarop zo'n fietsvakantie minder leuk is. B.v als de één voortdurend onderweg moet eten om niet de hongerklop te krijgen en de ander de hele dag op 1 croissantje fietst.
Als de één steeds z'n tempo aan moet passen aan de ander. Als de één op een drukke weg al fietsend foto's gaat maken.
Als de één wat foetert met tegenwind of weer een beklimming en de ander alleen maar zegt dat het wel meevalt en zeker nog erger zou kunnen. Als je 's avonds nog wat wilt eten/drinken, maar er is niks.
Maar in een verslag noem je dit allemaal niet.
Pindat was voor ons een leuke manier om de dag te beschrijven.
Misschien een goed voornemen om vanaf nu elke dag een verslag voor elkaar te schrijven waar alleen de mooie dingen in staan. Wij nemen ons voor om dit vanaf vandaag te doen....

De komende dagen gaan wij onder in deze mooie wereldstad. Donderdagnacht weer met de flixbus naar huis. En vanaf Arnhem terug naar huis fietsen.

Op een inspirerend vervolg ook op jullie vakanties!

Geschreven door Ronaldmargrethe.opdefiets