En weer een nieuwe dag vol met belevenissen uit de roadrip van Thelma en Louis. Tenminste, daar leek het vandaag wel op, we konden zo in deze roadmovie meespelen. ☺(en by the way: hier in deze omgeving opgenomen, niet zo gek dus dat je aan deze film moet denken)

Vanochtend na een superontbijtje van Chris en beetje kletsen met de andere twee gasten, konden we er weer ff tegenaan. Wist je trouwens dat ze in Vegas niet meer met die buckets met coins rondlopen om te gaan gokken? We hadden het over Las Vegas en dat wij daar een x aantal jaar geleden waren geweest en dat we onze ogen uitkeken; o.a. de oude vrouwtjes met een grote emmer muntjes onder hun arm om te kunnen gokken, zitten die 2 ons glazig aan te kijken. Wat blijkt? Gokken doe je daar nu met je plastic card, waarna je vervolgens een ticket krijgt met het bedrag erop dat je wilt vergokken, dus niks geen stapels geld meer over de tafel schuiven of muntjes in de eenarmige bandiet gooien, maar gewoon je kaartje erin stoppen. Dan verliest Vegas toch ineens wel veel van zijn charme: geen gekletter meer van een stroom muntjes als je de jackpot hebt gewonnen, maar gewoon een berichtje: "congratz, you've won!" Niks aan hoor op die manier; ik hou toch meer van het oude gokken en wel zo leuk dat deze ouwe tummen dat nog hebben meegemaakt!

Nou, let's hit the road, heading for Bluff! Via dezelfde weg als we waren gekomen tot Kayenta en daar de 163 N richting Monument Valley genomen. Gossiepietje zeg, wat een mooie wegen om te rijden. Net of je in je eigen roadmovie meespeelt: iedere bocht levert weer nieuwe ohhhh's en ahhhhh's op. Om uiteindelijk in Monument Valley te arriveren, wat weer in Navajo Nation ligt (en ook in Utah) dus Navajo rules all the way. Er was een schitterende unpaved road van zo'n 17 mile langs de mooiste plekjes. Echt supercool (en op sommige plekken ook echt wel stoer en avontuurlijk om offroad te rijden!). Op zeker moment stak er een heuse zandstorm op, wat het nog spannender maakte, maar toen hadden we het allermooiste stuk al gehad en waren we al op de terugweg naar de verharde weg. Man, wat een ervaring weer! We strepen deze dagen echt wel aardig wat punten van onze "100 things to do before you die-lijst" af hoor!

Na deze ervaring (en inmiddels zaten we door die zandstorm ook in de auto aardig onder het rode stof!) verder richting Mexican Hat gereden. Dit weekend de auto misschien de door de wasstraat halen? Snap niet dat er geen slim Navajootje op het idee gekomen is om aan het eind van die 17 miles drive een wasstraat neer te zetten..... daar moet toch goud geld mee te verdienen zijn?

Oh ja: Mexican Hat... Hier had je behalve wat hotels & motels een rots (jaja, je voelt 'm waarschijnlijk al aankomen) in de vorm van een Mexicaanse hoed! Hoe kom je erop?! 🤣 Overigens niet gestopt voor een foto want we waren inmiddels wel een beetje klaar met rotsen in allerlei vormen en een Mexicaans hoedje kon ons na al die schitterende rotsen van vandaag niet meer bekoren. Oh wat misschien nog wel grappig is om te vermelden dat een stukje van Forrest Gump op deze weg (van Monument Valley naar Mexican Hat) is gefilmd. Je weet wel, waar hij met een grote baard en heel veel mensen achter zich aan rennend, stopt na 3 jaar rennen.

Nog ff doorgereden en inmiddels in Bluff aangekomen, waar het weer een uur vroeger is als in Arizona. Overigens weer een heel klein plaatsje: als je "Bluff" een beetje snel zegt, ben je er al doorheen gereden. Wel zitten we in een mooie lodge (aanrader!): the Desert Rose Resort. Lekker decadent En echt van alle gemakken voorzien. Hans ging tenminste weer een uur fietsen in the gym. Ik natuurlijk niet, maar wel ff gewogen. Best nog even een uitzoekerij hoor, die weegschaal hier. Je weet wel, zo eentje die ze vroeger bij de schooldokter hadden met van die gewichtjes, die je moet verschuiven totdat de wijzer in het midden blijft staan. En dan was er ook nog de moeilijkheidsgraad dat ie je gewicht in lbs weergeeft. Woog met kleren aan 149 lbs, dus reken zelf maar uit ☺

Daar kon wel weer een bbq chuckie bij! Nu liggen Thelma en Louis ff uit te buiken en na te genieten van weer een schitterende dag met onze muziek van Spotify aan. Buiten is het zowel en al donker met op de achtergrond het geluid van tsjirpende krekeltjes: prrr prrrr prrrr prrrr.......

Life is good!

Oh ja, die zakdoek is een geintje, meegenomen vanuit het Cottonwood Steakhouse.

PS: ja je kan zwemmen in Lake Powell, maar alleen pootje gebaaid (en met benen in het water gehangen vanaf een van de vele steigers). Zaterdag gaan we wel nat worden denk ik, we hebben gisteren een rafting tocht op de Coloradorivier vastgezet voor a.s. zaterdag. Spannend!

PS: voor Kuuk: eentje speciaal voor jou mét en zonder voeten. Die zonder vind ik mooier, maar ik weet dat jij nog al op details let qua takjes, voeten, etc.

Geschreven door Roadtrippin-Melenbergjes