Vanavond zijn we op onze laatste camping terecht gekomen. Vanochtend konden we wat langer blijven liggen omdat we met de middag op walvissafari gingen. Om 09:30 uur vanaf de top 10 weggereden naar de whalewatching flights. Was vlak achter de camping, dus we waren er snel. Definitief afgesproken dat we om 11:30 en 12:30 zouden vliegen in twee kleine groepjes. Dus daarna lekker de tijd om nog lekker een ontbijtje in Kaikoura zelf te gaan doen.

En daarna het vliegen: het was echt supergaaf. COOL zelfs. Zelfs als we geen walvissen zouden hebben gezien, was het de moeite waard geweest! Die beesten (potvissen of in het engels: sperm whales) kunnen hier zo dicht bij de kust komen omdat de zeebodem (of het water) hier ontzettend diep is (al heel snel uit de kust is het 1 km diep!), een soort trog zeg maar, die heeeeel veel voedsel voor deze jongens aantrekt. Het zijn ook alleen maar puberjongens die hier een jaar of drie blijven hangen tot ze volwassen zijn en zich hier bezighouden met eten, eten en nog eens eten. Geen vrouwtjes, want die zitten veel noordelijker in warmer water (en of ze gelijk hebben, die meissies!). Maar goed, de mannen zijn dus om half 12 geweest, kwamen superenthousiast terug en daarna Hans en ik. Ook supergaaf! Op zoek naar een witte vlek met een bult erboven en dan maar cirkelen, steeds lager, totdat de piloot riep: he's gonna dive! Wait for the tail, wait...... wait aan bit more..... anders there he goes! For about 45 minutes under water. Verder nog een enorme school dolfijnen gezien. Op de foto's niet zo mooi als in werkelijkheid, maar we hebben het gezien. Ik was gewoon ontroerd. Vanaf boven kan je ook heel goed de verwoestende kracht van de aardbeving zien.

Vanmiddag weer een flinke tijd vastgestaan op de highway 1, waar we ook overheen gevlogen zijn. Er moesten een paar rotsblokken worden opgeblazen en opgeruimd,die nu op de weg lagen. Er komen nog steeds rotsblokken naar beneden als gevolg van de aardbeving. Toch ook nog iets gezien wat wij nog nooit gezien hadden: de auto's mochten op een gegeven moment gaan rijden, maar Duif was nog niet te bekennen. Was nog zeehonden langs de weg aan het kieken. Komt 'ie opeeneens in een sprintje aanrennen! Het was net Lee Majors in slowmotion (voor de jongeren onder ons: de man van 6 miljoen van vroeger op tv toen we nog maar 2 netten hadden :-)


Nog wat kilometers doorgereden tot een camping (een heus adventure camp) maar die bleek niet te bestaan. Tenminste....... Het adventure camp was er wel, een soort van survival baan maar geen campground te bekennen. Overigens staat hier vanmiddag toch een giga wind! Echt niet normaal! De camper ging af en toe flink heen en weer en kostte echt veel kracht voor de rijders om ze recht op de weg te houden! Echt compliment, want heel zwaar voor de twee chauffeurs. Vanaf het adventure camp dus doorgereden naar Leithfield Beach. Staan nu op een beetje alternatieve camping, maar schoon en direct aan zee. Helemaal goed. Top, super. Net kip uit een zak gegeten. Ik maak er dan voor de vitamientjes nog wel een salade bij, maar alle vijf zitten we dan met een eigen kip in zak te peuzelen. Veel te veel natuurlijk! Maar wel gezellig. Staan direct op een heuveltje met uitzicht en geluid aan zee. Vallen vannacht in slaap met het geluid van de branding. Morgenochtend campers uitmesten, voor ons (de Meekjes) zo gebeurd :-)

Geschreven door Roadtrippin-Melenbergjes