Voordat ik begin met de reisetappe van vandaag wil ik eerst even gezegd hebben dat jullie onze stukjes dan misschien leuk vinden om te lezen, maar dat wij jullie reacties op de verslagen ook heel leuk vinden! GA ERMEE DOOR zou ik zeggen.

Trouwens, we hebben wifi in de campers, maar op sommige plekken hebben we beter bereik dan op andere plekken. Daarom lukt het soms slecht om een verslag te uploaden. Of je bent bezig en ineens knalt de wifi eruit. Het zou daar dus aan kunnen liggen dat jullie onregelmatig onze verslagen binnen krijgen. Waar we nu staan hebben we voorlopig dus weer geen bereik. Grrrr!

Vannacht een ongewenste bezoeker in onze camper gehad. Tenminste...... ik werd wakker dat ik dacht dat Hans uit bed was en de camper bewoog. Dat doet ie namelijk als je de camper instapt of doorloopt. Maar hij lag gewoon naast me. Da's raar dacht ik nog. Zou ik het dan gedroomd hebben? Maar nee hoor, zag de buurman om de campers heenscharrelen en vervolgens zijn eigen deur weer ingaan. Zegt Kuuk vanochtend toen we buiten aan de koffie zaten voor vertrek: "Nou, zo gek vannacht, ben na het plassen gewoon de verkeerde camper ingegaan. Nog een geluk dat het de Meekjes waren, anders was ik gewoon bij wildvreemden de camper ingelopen. Ik vond het ook al zo raar dat mijn bed ineens weg was en er een tafeltje voor in de plaats stond. Gelukkig had ik mijn vergissing dus op tijd door."
't Is maar wat je op tijd noemt. Maar van die Hans hoef ik dus ook geen spontane redding te verwachten, die slaapt gewoon overal doorheen en zegt dan ''s ochtends oh ja joh?! Niks van gemerkt. Afijn omdat ik toch wakker was van de buurman, ook maar meteen eruit om te plassen. Wat een waanzinnig mooie sterrenhemel heb je hier zeg, als je buitenaf ergens slaapt. Denk wel zo'n miljoen sterretjes, echt heel bijzonder. Kan je zo een kwartier buiten omhoog staan te kijken. En het allermooiste is dan als je ineens een vallende ster ziet!

Vanochtend met z'n allen Kuuk z'n moeder via de WhatsApp Lang Zal Ze Leven toegezongen. Ze is vandaag 87 jaar geworden, dus dat is zeker een reden om vanuit Nieuw Zeeland via de telefoon keihard LZZL voor haar te zingen!

Hierna in Wanaka aan het meer ontbeten. Heerlijk rustig aan gedaan, want de bedoeling was om vandaag een kleine maar pittige etappe af te leggen. Slechts 140 km naar Haast, maar wel via de Haast Pass, een schitterende scenic route dwars door de Southern Alpes. En die 140 km, rij je hier niet in een uurtje of 2, maar trek er maar gerust het dubbele voor uit. Schitterende vergezichten, bergen, watervallen, smalle eenbaansbruggetjes, blue pools, suspensionbridges, gletchermeren en een enorme rivierbedding, waar een gletcher doorheen moet zijn getrokken. Allemaal plaatjes zo weggelopen uit de Lord of the Rings! Oh ja en zandvliegjesgebied! Je wordt gewaarschuwd voor de Dracula's of the West Coast Rainforest! Nou lekker dan! Zijn we net de bergen overgestoken, hebben we die little bastards hier voor de komende dagen zeker! Maar wel goed spul gekocht, dus flink smeren maar. Dat spul is wel tuig, want mijn nagellak is spontaan opgelost met smeren. Maar denk formaat fruitvliegjes en de volgende dag jeuk klasse 10 in een schaal van 1 op 10! Judith: jij weet hier alles van! )

Zo leuk Wanaka was, zo stil is Haast. De rit vandaag was zo mooi dat de camping langs de weg (eigenlijk een soort parkeerplaats) een beetje tegenvalt. In het grote AA traveller book (zeg maar de toeristenbijbel voor campers) stond Haast zo mooi beschreven: a town with a touch of the wild west - helicopters fly deer hunters into the ranges and pubs display animal trophies....De werkelijkheid is ietsiepietsie anders: In Haast was buiten een campingwinkel en een pub echt geen ene pepernoot te doen, dus gegokt op wat vertier op de top 10 camping (wel een top 10 hé, dat zijn de mooie en goed gefaciliteerde hier). Hier is het veeeeel leuker: duizenden sandflies belagen ons hier, dus kwestie van blijven smeren! Nee echt, ik overdrijf niet, heb nog nooit zoiets meegemaakt! Het lijkt hier eigenlijk nog het meest op zo'n kamp waar je vroeger met school naar toe ging. In Haast een paar pizza's in de campingwinkel ingeslagen, dus vanavond gaan we pizza's in het kamphuis eten :-) Natuurlijk wel met salade, waarin de artisjokharten niet mogen ontbreken! Loopt die Wim tijdens het bereiden van de pizza's toch een partijtje sjans te zoeken met een medekampeerster. Ze had een hele doos met boodschappen bij zich om te kunnen koken, dus was duidelijk meer bedreven in het kamperen dan wij. De pizza's die Wim kant en klaar in de oven mikte, maakten ook niet zoveel indruk op haar. Ook het wijntje (lees: MIJN wijntje) dat hij haar aanbood, sloeg ze af :-( Dan niet, ze was niet eens leuk!
Ook bijzonder: bijna de hele rit schitterend weer gehad, de laatste bergkam nam de bewolking steeds meer toe en nu aan deze kant van de bergen laaghangende bewolking. Gelukkig nog niet koud, dus we zitten gewoon lekker buiten.

Straks route voor morgen uitstippelen.

Geschreven door Roadtrippin-Melenbergjes