Ik schrijf dit al liggend op een uitklapbank in een kajuit op de boot van Kiel naar Oslo. Het is 15u, we zijn vanmorgen om 6u vertrokken. De autobahngoden waren ons goed gestemd, we klokken gemiddeld 127kmh waardoor we al om 11u in de haven waren. Onderweg hebben we nog wat germans geholpen met voertuig problemen en moeite gedaan het achterlijke fenomeen -betalen voor het toch nog smerige toilet- omzeild.
Laat ik het maar meteen doen, dan ben ik het kwijt; Jeroen snurkt nog steeds als een bezetene. Ik vraag mij zelfs af of het wel snurken is, als ik er nu zo naar luister is het eerder een ernstige afwijking..
We gaan deze reis proberen de poolcirkel aan te raken. Daarvoor moeten we zo’n 1500km noordelijk rijden als ik mij niet vergis. We willen dat doen via Trondheim en daarna richting Bodø. Omdat we niet konden wachten tot het gebruikelijke ‘eind mei’ motortripje gaan we nu begin mei. En dat merk je; het sneeuwt nog op veel plekken in Noorwegen, ‘s nachts vriest het nog en onze heenweg was met -1,5 vanmorgen ook aan de frisse kant. Dat beloofd wat. Maar we zijn goed gekleed en met de lol die we maken is het meteen een paar graden warmer.
Zojuist zat ik met J in het restaurant. In mijn ooghoek zag ik iets vreemds. Was dat écht? Ja! Jeroen was over zijn brilglazen aan het likken. “Wat doe jij?”, “Ja, doe jij dat niet zo dan? Dit is de nieuwe manier om je bril en vizier schoon te maken.” Ok, dit beloofd weer veel goeds deze week!π
Verder hebben we nog wat burgers en pizza’s gegeten en hebben we genoten van een behoorlijk wilde zee. Onvoorstelbaar hoe nietig een dergelijk grote boot is..π€’
Geschreven door Richard.jeroen.norway