Heerlijk geslapen na onze 68 kippenvleugeltjes van gisterenavond. Dat is wel een voordeel, met Jeroen erbij heb ik nooit honger. Onze lintwormen lopen synchroon.. dus al denk ik in de helm ‘honger’ dan komt er praktisch binnen een paar minuten hetzelfde signaal via de intercom.

Ik schrijf dit nu vanaf een bankje, kijkend over de Sognefjord naar de ondergaande zon. We slapen op een soort kliff, winderig en een fantastisch uitzicht. Eten hebben we gedaan bij de boerin van de kamping, die voor 50,- wel een hamburger voor ons wilde maken met 2 bier. Zelf iets maken zat er niet aan want alles was dicht op 1e pinksterdag.

Vanmorgen toen we wegreden zijn we eerst bij een tankstation gaan ontbijten. Om vervolgens naar de sommerski te rijden. Een mooie weg, maar bleek halverwege afgesloten te zijn ivm sneeuw. Tijdens de geweldige afdaling maakte Jeroen het nog even spannend toen hij met zijn voorwiel in een oliespoor kwam precies in een haarspeldbocht. “Olie!!” Klonk het in mijn oor. Het ging weer goed, gelukkig. We trokken de conclusie dat kiezel linker was dan olie of dit was “ruwe olie”😉.

Vervolgens zetten we voort richting route 13, een van de wegen door de nationaal parken. Prachtig, oude houten huisjes, riviertjes en achter elke bocht een nieuw meertje. Af en toe een knoepert van een waterval. Dat je denkt waar komt dat water allemaal vandaan.
We stoppen aan het water en pitten een uurtje op een strandje, behoorlijk warm in de zon.

Ik hoor vaak mensen zeggen, ‘je wordt toch niet moe van motorrijden?’ Nou ik kan je anders vertellen; Motorrijden, tenminste als je een beetje lekker doorrijdt, vraagt het uiterste van je lijf en 🧠. Continue scannen je ogen de horizon af, hoe lopen de bomen, zit er een heuvel in de weg, hoe scherp is deze bocht, kom ik wel goed uit op mijn weghelft, ligt daar grind, ga ik niet te hard erin, nu dribbelt mijn wiel tijdens het remmen, oeps een vlieg in mn oog, jeuk aan mijn oor, staat hij in de goede versnelling, moet ik hier afslaan, houdt het voorwiel aan de grond, haal ik het volgende tankstation, pijn aan mn k@nt, haarspeldje terug naar de 1 of toch in de 2.

En dan komt de rest, wat doet die #ikel, waarom remt hij, remt die auto van rechts wel, slaat hij af, shit hij sproeit met zijn ruitenwissers, hij ziet me niet, hij zit op zijn telefoon...

Topsport verdient af en toe een worstje bij het tankstation en een bittertje aan het einde van de dag, toch?

Op de boot richting Bergen raak ik aan de praat met een aardige duitser op een MotoGuzzi. — We kropen 6 rijen met 20 auto’s voor omdat je dan als eerste van het pondje af kunt rijden en niet die hele sliert moet inhalen. — in eerste instantie dacht ik dat het een lokale duitser was omdat hij in spijkerbroek en geruite jas als een keurige heer op zijn motor zat. De man was in de 60 en vertelse dat hij elk jaar naar noorwegen ging om te rijden, praktisch zijn hele rijdende leven al. Vroeger met vrienden nu alleen. Ook had hij altijd bmw GS gereden maar vond zich nu te oud voor de hoge zit en vermogen. We deelden onze routes en aten een worst samen alwaar we elkaar een veilige trip wensten.. waren wij zojuist onze toekomstige ik tegengekomen?

Geschreven door Richard.jeroen.norway