Facts

Weer: 20 graden, droog, wisselend bewolkt, enkele bui

Kilometerstand: aanvang 20255km , einde 20558km. Totaal 303km. Alleen maar de B-stand gebruikt.

Laadstops: 2

Rond 10 uur 's ochtends de startknop van de Leaf ingedrukt voor een roadtrip richting Slovenië. We hadden de route gepland richting Kranjska Gora via de Wurzenpass. Daar zouden we kunnen laden om door ons reisdoel van vandaag, het Nationaal Park Triglav, te kunnen reizen. Het park heeft een aantal laadpalen waardoor een roadtrip door het park goed te doen is.

Niet voor de eerste keer deze vakantie, verraste ons de Leaf weer op positieve wijze met het gemak waarmee de Leaf de Wurzenpass op dendert. Ondanks het hellingspercentage van 15% hebben wij regelmatig ruimte moeten maken ten opzichte van de voorganger om niet bijna in de kofferbak van die voorganger te belanden! Waar de fossiele auto's bijna stil stonden, volstond een klein streepje stroom om ze allemaal voorbij te denderen. Menig voorganger is aan de kant gegaan om maar van die vervelende witte vlek in de binnenspiegel af te komen...

Aangekomen in Kranjska Gora wachtte ons een verrassing. Waar wij tijdens onze vakantie weinig andere EV's, laat staan een Leaf, waren tegen gekomen stond bij de paal zowaar een Sloveense Leaf te laden.
Gelukkig was er nog een aansluiting over zodat wij even later gebroederlijk naast elkaar stonden te laden. Geheel gratis, weliswaar niet snel, maar wij hadden ook geen haast. Tijd voor een koffiestopje. Na de koffie de plaatselijke VVV binnen gelopen voor wat lokale informatie over het park. Daar kregen we een mooie folder met motor routes mee, die ook voor de auto uitstekend geschikt bleek.
We besloten om de grote route te nemen die ons dan dwars door en langs de randen van het park zou voeren. Deze route ook goed bekeken met het oogpunt om onderweg te kunnen laden. Op deze route stonden tenminste drie 22 kW laders waar we langs zouden komen.
Beste lezers, naast onze klim op de Dobratsch was dit toch ook wel met stip een gigantisch hoogtepunt van onze vakantie. Prachtige wegen, met stijgingspercentages van 18% zowel omhoog als omlaag, adembenemende vergezichten en een prachtige, ruige , ongerepte natuur. Ik kan me wel voorstellen dat middenin het hoogseizoen het minder aantrekkelijk zou kunnen zijn door de aanwezigheid van fietsers. motoren en ander toeristisch aanbod. Dan raken de wegen verstopt. Maar zo buiten het hoogseizoen, was dit perfect. Ik heb mij gigantisch kunnen uitleven op de prachtige stuurweggetjes en haarspeldbochten. De Leaf deed het perfect en de accu raakte nauwelijks leeg.

In Kobarid bij de melkfabriek de Leaf weer een uurtje aan de paal gekoppeld, ook deze geheel gratis en na een kopje koffie en sightseeing in Kobarid onze weg weer vervolgd richting Tolmin. In Tolmin, voor www.goingelectric.de , de laadpaal aldaar geschouwd, maar er niet geladen. Er stond nog onvoldoende informatie op de pagina en eveneens ontbraken er foto's. Nu we er toch waren hebben we de informatie up-to-date gemaakt. Zo moet je elkaar toch een beetje helpen, nietwaar?

Zo hebben we na Tolmin nog met ongelooflijk veel plezier door het park gekronkeld om uiteindelijk in Ribčev Laz aan het Bohinjsko Jezero meer te eindigen . Daar hebben we heerlijk gegeten en de Leaf helemaal volgeladen voor de terugreis naar Oostenrijk. Tot onze verbazing stond er weer een Leaf aan de laadpaal te laden en toen we goed keken en de foto's erbij haalden die wij 's ochtends hadden gemaakt, bleek het warempel dezelfde Sloveense Leaf te zijn! Deze had waarschijnlijk een andere, korte route genomen.

De terugweg die wij gekozen hadden, bleek er 1 te zijn voor ware dare-devils. Wij raden dit ook niemand aan. Waarschijnlijk zouden zelfs de locals ons voor gek hebben verklaard. De dorpjes gingen nog wel, maar zodra we midden in het bos reden hadden we toch elke verlichting nodig die de Leaf ons kon bieden. Haarspeldbochten, stijgingspercentages, bochtjes die elkaar snel opvolgen. Ongeveer hetzelfde waar we al de hele dag mee te dealen hadden, maar dan met de ogen dicht (figuurlijk dan). Met dank aan Inge, die uitstekend haar werk als navigator deed. Veilig en wel zijn we weer bij ons startpunt, de Wurzenpass, aangekomen en na drie kwartier stonden we, nahijgend van de spanning, weer bij ons huisje in Oostenrijk. We hadden een geweldige, memorabele dag gehad en gaan zeker een keer terug voor een vakantie. Wát een geweldig land.

Geschreven door Op.stap.met.een.Nissan.LEAF