Dag 13 – Ruby Tuesday

Vanmorgen vroeg zijn we vertrokken uit Nashville. Zo soepel als het ging bij aankomst met de bagage en de auto, zo rommelig was het nu. Uiteindelijk heeft Ron zelf maar een bagagekar geregeld, maar er kwam wel iemand helpen inladen. We hadden een lange rit voor de boeg.

Om de reis een beetje te onderbreken, wilden we stoppen bij de Incline Highway / Lookout Mountain in Chattanooga. Helaas zijn het uitkijkpunt en de trein naar boven zo beschadigd door brand en extreem weer, dat het pas in juni dit jaar heropent. Op dezelfde plek kun je echter ook de grond in: The Ruby Falls. De grot werd in 1928 bij toeval ontdekt door Leo Lambert diep in Lookout Mountain. Leo noemde de waterval en grot naar zijn vrouw Ruby en opende de iconische attractie in Chattanooga in 1929 voor het publiek. We waren wat te vroeg, maar mochten meteen met de volgende rondleiding meelopen. Gids Ana leidde ons door de grot met mooie rotsformaties, stalagmieten en stalactieten. Het was smal, ongelijk en ik kon nét rechtop staan. Ron moest een groot deel bukken. Het hoogtepunt van de wandeling was de hoogste ondergrondse waterval van de VS, op zo’n 340 meter diep. De ondergrondse waterval wordt gevoed door o.a. regenwater, dat vanaf het oppervlak 44 meter naar beneden in de grot valt. Het verzamelt zich in een poel in de grotbodem en gaat dan verder door de berg, door een tweede diepere put, en komt uiteindelijk weer boven als een natuurlijke bron naar de Tennessee River aan de voet van Lookout Mountain. Het was echt zo mooi! Prachtig uitgelicht en heel indrukwekkend.

Na afloop hadden we nog zo’n 3 uur voor de boeg. De omgeving werd steeds meer bergachtig en hele stukken liepen langs de rivier. We hebben onze ogen uitgekeken, wat een genot om hier te rijden. In Bryson City hebben we de bovenverdieping van The Treehouse bij Calhoun House. Vanf de veranda hebben we een schitterend uitzicht over de stad en de bergen eromheen. Gewoon zitten en genieten, heerlijk! Ik zag beneden een kat lopen, maakte een geluidje en toen kwam ze langs de boom tegen de veranda omhoogklimmen. Ze heeft geen staart en is heel erg aanhankelijk. Van de eigenaar hoorde ik, dat ze Eva heet. Ze is van de buren, maar loopt graag bij Calhoun House, omdat daar meer mensen komen. Ze mag helaas niet binnen, maar wacht netjes buiten.

We hebben het ons vandaag gemakkelijk gemaakt. Ron heeft sigaartjes en een fles whisky gehaald en we hebben een snelle hap genomen bij McDonalds. Nou, de supersize hier stelt niet zoveel voor; het is hetzelfde als in Nederland. We wilden een milkshake meenemen als toetjes, maar de machine was kapot. De koelkast van ons huisje is goed gevuld en dat mogen we gewoon gebruiken. De inrichting is helemaal in stijl: vee; wildlife en bergen, veel hout. Gezellig!
Dat is het even voor vandaag. We zijn een beetje in de ziekenboeg. Kitty heeft last van haar knie, ik verga van de pijn in mijn rug en benen en Ron heeft last van zijn buik en darmen. Dus een goede nachtrust en dan hopelijk allemaal gezond weer op!

Geschreven door Marian-kittys.reisverhalen