We verlaten het zuidelijkste puntje van Vancouver Island. Op weg naar Ucluelet komen we langs authentieke stadjes, totempalen, muurschilderingen en práchtige natuur.

Zowel de totempalen als de muurschilderingen zijn gebouwd en aangebracht om toeristen te trekken. Maar nog steeds vroeg de eerste Canadees die we tegenkwamen ons: “what in heaven’s name brings you guys to Duncan”? Haha - nou de palen en muurschildering dus.
Carlo vond overigens de meest bijzondere :) (het bleek een lantaarnpaal met punaise te zijn) en Erna leek zelf wel een totempaal met die broek.

Het regent, maar het voelt ook wel lekker knus in de camper, zo ideaal dat je alles bij je hebt! We hopen nog op een droog momentje, om ergens idyllisch, langs een mooi baaitje een overheerlijke zelfgemaakte lunch te kunnen verorberen. Echter het blíj́ft maar regenen. Maar ja, je rijdt (200 km) door regenwoud - of niet. Ook passeren we honderden jaren oude oerbossen. Om 17.00 bereiken we de bestemming.

De camping Surf Junction Campground ademt een chille sfeer, surflessen te boeken-een hottub met sauna en een vuurplaats bij onze camperplek…. Helaas is t nu te nat. Maar Carlo baalt niet eens (degenen die hem kennen zullen verbaasd zijn). Kun je nagaan hóe gezellig t ín die camper is. We verwennen onszelf met nacho’s en gesmolten cheddar, bier en rum-cola en een kaarsje aan. Daarna de hot-tub even ingedoken en tot slot een heerlijke maaltijdsalade gegeten. We gaan lekker plat op ons knusse plekje onder de bomen!

Voor t slapen gaan krijgt Jan nog een bos veren in z’n .,.. omdat hij ons hier zo goed naartoe gereden heeft over bizar slechte wegen!

Geschreven door Klarenboschenco