En nu slaap ik dan voor het eerst op de route. Weliswaar niet helemaal waar ik had willen zijn, en ik heb de etappe dan ook niet helemaal uitgelopen - want Millingen was niet meer bereikbaar. De pont ging niet meer. Dat wist ik wel voordat ik er was, gelukkig.
Ik ben ook laat begonnen. Pas rond 11 uur vertrokken uit Breda, dus tegen de tijd dat ik ging lopen was het 2 uur. Ambitieus plan, maar ik ben koppig, dus ik ging het gewoon proberen.
Eerst een heel stuk door een bos, weliswaar vrijwel alleen maar rechtdoor, maar wel een heel mooi, en heel rustig bos. Ik had nog een beetje de verkeerde weg rechtdoor, maar dat maakte niet zoveel uit. Volgende stuk bos was iets minder mooi (vraag me niet om uit te leggen wat het verschil was) en ook iets minder rustig. Uitkijktoren beklommen, leuk. En tussen haakjes, niet eng!
Vrij snel daarna Duitsland in, meer bos. Daarna een dorpje met, jawel, een ‘Pannekoekhuys’ (in Duitsland dus). En een minigolf, met ijsjes.
Na nog een stukje bos afdaling naar het spoor, dat dus direct langs het bos ligt, en het pad kwam uit op een weg bij een tunneltje onder het spoor door. Zo’n bospad naar beneden langs het spoor kom je dus in Nederland echt niet tegen.

Kort daarna even hulptroepen gebeld voor wat informatie rondom het veer en alternatieve overnachtingsopties. Tijdens dat gesprek kwam er een bij vast te zitten in mijn haar. Ik hoorde een hoop gezoem, maar kreeg wat het was er niet uit voordat t in m’n hoofd stak. Een bij dus. Onprettig. Ik kom bijna nooit problemen tegen vanwege alleen lopen, maar nu kon ik toch echt zelf niet zien of er nog een angel in zat. Verderop liep een drietal Pieterpadlopers, ik heb hun hulp even ingeschakeld. Daarna tot Spijk met ze opgelopen, dat was eigenlijk wel gezellig. Zij hadden een auto staan in Spijk, dus daar afscheid genomen.
Het volgende stuk was een dijk - een heel lang stuk alleen maar op de dijk, dezelfde weg als de auto’s, langs de mooie uiterwaarden maar daar mocht ik niet heen. Saai, en ik was het eigenlijk al snel zat, maar het was iets van 2 kilometer dijk.
Daarna Tolkamer, wat langs het water een hopeloos toeristische aangelegenheid is, zelfs met ‘strandtent’, en vreselijke muziek. ‘Rijnterras’, ja, ja. Not my cup of tea. Ik was helemaal niet aan het opletten en ben gewoon doorgelopen langs het water waar ik het dorp in had gemoeten; maar niet ver om uiteindelijk.

Na dat dorp moest je om een haven heen, en er stonden ergens markeringen te veel, dus ik zat weer op het verkeerde pad. Zodra het kon maar doorgestoken, en zelfs nog kleine gansjes gezien.
En toen kwam ik bij het niet-zo-heel-leuke recreatiegebied aan het water waar ik een slaapplek moest zoeken, want dat veer dus. Er is een camping, vol chalets en campers, maar ook met 3 megaschattige trekkershutjes, waarvan ik er nu een heb. Het ziet er van binnen uit als een sauna, allemaal hout, heel erg cute. Aankomst hier ongeveer 19.45.
Morgen nog een etappe! Benieuwd hoe dat gaat.

Geschreven door Jewaontheroad