Yep we hebben lekker geslapen, het bed meet dan ook 2.03 x 2.03 cm, we konden dus ook gewoon dwars in bed gaan liggen en dat past wel bij ons, dwars zijn. 😉😉😉 Klaarmaken en op naar het ontbijtbuffet, dat hadden we deze vakantie nog niet gehad. Er ligt dan ook veel te veel lekkers, en onze ogen zijn natuurlijk te groot, dus de buikjes zijn na het eten Obelix-rond gesmuld, maar het heeft klaarblijkelijk gesmaakt. 🍞🍌🥥🥝🥐🍳 De kinderen gaan enkele uren naar de kinderclub, om wat te tafelvoetballen en op de PlayStation te spelen, want de lucht is dichtgepakt met dikke wolken. Terwijl wij op de kamer wat aan het rommelen zijn, komt de kamerman. Hier in Indonesië lopen de vrouwen met de meest ongemakkelijke en zware dingen op hun hoofd te zeulen, maar het merendeel van de kamermeisjes zijn wel kamermannen. Aan de andere kant van de aardbol is het dus soms ook effectief de omgekeerde wereld, kleine vrouwtjes dragen zakken cement en rijst en sterke mannen soppen het toilet. 🙄Goed, we spreken dus met die kamerman over het weer, met een verbaasde blik kijkt hij ons aan, hoe kunnen wij blanke Westerlingen dat nu niet begrijpen, dat is toch zo klaar als een klontje, maar de vriendelijke man zal het ons wel even uitleggen. Vanzelfsprekend is het nu in Jimbaran bewolkt, er is iemand gestorven en er is een ceremonie aan de gang. 🌫🌫 De tempel zit vol met inwoners die deze ceremonie bijwonen, en die brengen natuurlijk bergen offers aan de goden. Maar de zon kan dan niet schijnen dat hoort niet vertelt de man, want als er iemand overleden is, dan maken de goden dat de lucht zwart is. 🌚 Ja jongens........zo lusten we er nog wel een paar ?!?! Wacht maar vervolgt hij zijn verhaal, rond 13.00 eindigt de ceremonie en zullen de goden de zon weer laten schijnen, ze hebben dan de offers aanvaard, dat gaat hier altijd zo, dat is toch logisch. Ja natuurlijk, dat we daar zelf niet opgekomen zijn......... nou het is te hopen dat er in de komende twee dagen niemand het loodje legt, of we zitten hier mooi met die goden, die gasten hebben het weer dus in de hand. De man staat ons echt serieus aan te kijken, alsof we van een verre vreemde planeet komen en niet goed opgelet hebben op school. We durven hem zelfs niet tegenspreken, dus knikken we beleefd, alsof dat inderdaad de normaalste zaak van de wereld is. Goden die het weer controleren, ze zouden hier beter wat andere zaken controleren ipv die wolken. En geloof het of niet ........rond 12.30 vertrekken de wolken en is het zonnetje daar. 🌞🌝🌞 De ceremonie zal wat eerder afgelopen zijn haha. Wie heeft er Piet Paulusma of Jill Peeters nodig als je het weer via ceremonies kan doorgronden.

Goed de kinderen plonzen het water van het zwembad in en vormen al snel een groep met een aantal Australische kids. 🏊‍♂️🤽‍♂️🏊‍♂️ Onder leiding van Leane, zij voert de troepen aan en de kinderen volgen gewillig, het zijn dan ook bijna allemaal jongens hé en Leane is geen vervelende verschijning. Met handen en voeten begrijpen ze elkaar prima, al is iemand uit Australië wel ineens een inwoner van Israël en als Thimo een handdoek besteld krijgt hij een menukaart, maar goed ze hebben de grootste lol. We zijn dan ook bijna drie uur later als de mannen nog eens boven water komen. Prima dagje vinden ze het. 👍 We gaan ons klaarmaken en vertrekken richting upside-down world te gaan om daar wat leuke foto's te maken. 🙃🙃🙃🙃 De taxi zet ons mooi voor de deur af, en je voeten heb je hier zo goed als niet nodig, je hangt op z'n kop hé. 😋 We gaan het eerst zelf proberen zegt Zim. Maar wij zijn duidelijk niet lenig en inventief genoeg meer, zo op het einde van de vakantie zit er wat sleet op he, maar met een beetje hulp lukt het aardig. Hierna nemen we een taxi naar Nusa Dua, dit is het gedeelte voor de rijken, golfbanen, giga-resorts en de hele tralala. 💸💸 En wat een scherpe controles allemaal. Als je bijvoorbeeld het terrein van ons hotel op wilt met de taxi, dan gaan ze eerst met een bomdetector rondom en onder het hele voertuig, kofferbak moet geopend worden, ze zijn wat dat betreft streng hier. Zo konden we bijvoorbeeld ook het waterpark en een winkelcentrum niet binnen zonder eerst gefouilleerd te worden en de rugzak volledig leeg te halen en vloeistoffen af te geven. Maar wij vinden dat prima. Goed ik dwaal af, vermoeidheid waarschijnlijk haha. 😴 We gaan eten in een piraten boomhut aan de zee. Er staat een groot piratenschip in het midden van het complex en daar omheen de tafels en boomhutten, sommigen met wel drie verdiepingen. Op de grond in onze hut liggen zitzakken en er staat een laag tafeltje, super grappig zo hoog in de boomhut dineren net zoals Robinson Crusoe. Wim roept als een piraat en de kids papegaaien hem na. Ik eet hier mijn eerste barracuda en hopelijk niet de laatste, lekker lekker. 🐟 We zouden normaal doorlopen naar het licht-festival, dat is blijkbaar erg de moeite en als we het aantal mensen zien dat daarheen loopt, zal dat ook wel zo zijn. Het is wel spijtig, we zien het in de verte, maar je moet een heel stuk over het strand om er te geraken. 🎆✨🎇 Je hoort de muziek tot hier, mensen juichen en in de verte zien we grote lichtsculpturen, jammer jammer. Dan maar via Google kijken. Terug in het hotel, gooien we alle tassen en koffer leeg, Zim wil alles controleren voordat we vertrekken. We vinden niets buiten bergen wasgoed, niemand heeft zijn goud in onze bagage verstopt, jammer hoor. We kruipen overdwars en diagonaal ons bed in. 😜

Geschreven door Hewi