Vandaag was het een ongelooflijke dag, in zowel de positieve als negatieve zin. 👍👎 Een dag die we over 20 jaar nog altijd met veel plezier ter sprake zullen brengen. 😉

Onze ogen waren nog maar net geopend en van de slapers ontdaan, toen de eigenaar van het resort al naar ons huis kwam lopen. Come come, sea-turtles. 🐢🐢 We volgen de brave man en staan samen bovenop de klif te kijken, maar niets te zien. Na een kwartiertje zegt hij dat we beter eerst kunnen gaan ontbijten en daarna terug moeten komen. Hoezo iemand blij maken met een dode mus. 🙃 Vanwege veiligheidsoverwegingen eten we niet teveel, een pannenkoek met banaan is voldoende, we moeten immers nog een hele dag op een boot doorbrengen, dus je weet maar nooit. En vissen eten wel deeg maar geen eieren of fruit, há daar is over nagedacht he. 🍞🍞 Goed, na het ontbijt lopen we terug om van de klif naar beneden te kijken. En ja hoor daar zien we onze eerste zeeschildpad. En nog één en nog één. Bijna 1.5 uur lang staan we daar. Wow, wow, wow, ze zijn gigantisch, ze komen soms alleen met hun kop naar de oppervlakte, soms met hun hele schild. Het is een fantastisch zicht om deze dieren te zien, ze zwemmen gewoon onder ons. Ook Kjenno kan er geen genoeg van krijgen. We zien er tientallen. 🐢😀🐢 Dit doen we morgen nog een keer, met een beetje geluk komen ze ons nog uitzwaaien voor vertrek!! 🤞

Wim legt zich nog eventjes in de hangmat aan de andere kant van de klif. Niet veel later begint hij te roepen en te zwaaien. We rennen naar hem toe en daar is mijn droombeeld. De dolfijnen zwemmen voor ons in de zee, gewoon wilde dolfijnen. Een hele school van deze fantastische dieren komt voorbij. 🦈🦈🦈🦈 We zien hun ruggen met vinnen boven het water uitsteken en dan springt er ook nog een macho-dolfijn de lucht in. Hoe geweldig is dat en de dag is nog maar goed en wel begonnen. Nou deze dag kan al niet meer stuk, (nee, maar iets anders nog wel, zie vervolg) super super super!!! 😚🤩😚 Niet veel later ziet onze dol-fijne spotter ook nog een tweede school, deze keer wat verder de zee in. Wat een prachtige beesten, ze zijn niet voor niets mijn lievelingsdieren en zo zie ik ze het liefst van al ❣❣❣❣

Het is tijd om te vertrekken, niet te geloven weer op die scootertjes. 🛵🛵 De chauffeur vraagt of ik bang ben? Ja natuurlijk, wat denk je zelf, op deze kapotte wegen, met een gammel scootertje waar we met z'n drieën opzitten. Thimo moet voorop, dan de chauffeur en daarachter zit moeder al billen-knijpend. 😖😞😟 Het is gelukkig niet heel ver. De tweede brommer wordt bestuurd door de schipper van de dag. Maar ik vind deze kapitein maar een Sjakie Chagrijn, verder worden we vergezeld door twee mensen uit Israël. We vertrekken voor onze dagtrip, de zee op om te snorkelen. Pillen zijn binnen, Zim is gestrest, hij moet een haaien-angstje overwinnen. En verifieert tot drie keer toe hoe het met de haaien populatie is gesteld in dit gebied. Ook spreekt hij even af dat de Israëliërs moeten roepen als ze een Shark zien. Onze held op sokken. 🤪 We gaan eerst naar Manta-bay. Joepie, ik keek er al naar uit, lang voor we vertrokken...... But, no manta-rays today, oh wat een teleurstelling. Zo jammer. Vanmorgen hadden ze nog prachtige foto's gemaakt van deze imposante beesten, op precies dezelfde plek. Maar wij hebben pech, de kwallen zijn weg, (behalve die ene achter het stuur) en daarmee dus ook de roggen. 👎👎 Nou, hoe dan ook, ooit wil ik toch een keer tussen de mantas zwemmen. Maar het zal niet voor vandaag zijn. Dan zullen we nog een keer een plaats moeten zoeken waar dat kan hé, of terugkomen naar Bali. 😉😉 We gaan naar een volgende snorkel plaats waar er veel mooie, gekleurde vissen zitten. 🐠🐡🐙🦐 De derde halte is voor het koraal en de anemonen. De laatste stop van vandaag zijn de onderwater Boeddha ruïnes. Deze plaats is minder evident te bereiken, er is een zeer sterke stroming, waartegen je moet zwemmen om er te geraken. 🌀🌀 De Israëlische dame, keek hier al de hele tijd naar uit. Maar ze geraakt niet door de sterke stroming tot aan de beelden, ze baalt als een stekker. Maar dan onze zoon, Thimo is zelf een dolfijn, hij zwemt erheen, is vervolgens de boot kwijt, zwemt terug. 🐬 En moet dan het hele stuk nog een keer tegen de stroom in zwemmen. Vanaf een andere boot willen ze hem een reddingsboei toegooien, No thank you roept hij vrolijk en weg is hij weer. We houden hem samen met de kapitein in de gaten en die man zegt alleen maar, what a fantastic swimmer!! 🏊‍♂️🏊‍♂️ Als hij bij de boot aankomt, vragen we of het gaat, hij kijkt ons eens raar aan, ja waarom niet. Oké, Thimo de tuimelaar, goed gedaan!!!. Dan gaan we terug naar Lembongan, deze boot is niet voorzien van raampjes, behalve één voor de kapitein, dus drijfnat van de hoge golven komen we aan op het strand. Trots op ons allemaal, geen haaien, niet zeeziek, toppie! 😚

En dan.......er steekt een betonblok over, hij en ik gaan het duel aan. Het wordt een bikkelharde maar oneerlijke strijd. Eindstand, ik verlies!!! Nee, aan het zwembad staat een betonblok voor de parasol, en ik schop er per ongeluk, maar heel hard tegen. 😱😱 Mijn tenen kraken op een onprettige manier, dat is netjes gezegd hé.

Mijn nagels er half af en wat wondjes, maar mijn teen was niet sterker dan het beton. Met als resultaat dat hij nu gebroken is........arm teentje, klaar met stappen en tochten. 👎Nog een geluk, dat het de laatste dagen zijn. Mijn teen is ingetapet, maar dat kan ik echt niet uithouden, weg met die tape. Hinkelend en mankend naar het restaurant, fantastisch op wegen zonder asfalt, bergje op en af, het is maar 100 meter, maar in deze tijd doen we normaal 1.5 km. Nou ja, het is wat het is, gaat vanzelf weer over, alleen niet meer deze vakantie. We kunnen er alweer snel, heel hard om lachen, wat een oelewapper ben ik ook. 🤓🤓

Goed we eten vanavond overheerlijke sushi, de best ever, het is wat ver van de Oostmolenstraat, anders kwamen we hier zeker vaker. We bestellen 48 stuks sushi en 22 stuks sashimi. 🍣🍣🍣 Wimpie lust geen sushi en maakt voor één keer een uitzondering, maar uiteindelijk vond ook hij ze heerlijk. Nog ons toetje opsmullen en dan is het, op Wim zijn rug terug naar ons huisje. Deze toch wel memorabele dag, zit erop. De laatste paar dagen brengen we vanaf morgen door in Jimbaran, maar die zullen vooral bestaan uit liggen en weinig voortbewegen vrees ik.

Welterusten
Xxx 💋💋💋

Geschreven door Hewi