The day after.....
We zijn opgestaan als oude mensjes. 🧓👵 Pijntjes overal. Spierpijn in armen en benen, blauwe plekken, sneetjes in onze voeten en handen, schaafwonden, etc. Je ziet dat we doorgewinterde avonturiers zijn, .....of juist niet.🤔

Om 12.00 uur was onze transfer naar Ubud er. Iedereen is hier zo ongelooflijk vriendelijk, ze behandelen je allemaal alsof je van Koninklijke huize bent.👑

Onze chauffeur verteld ons, dat we geluk hebben gehad dat we woensdag aangekomen zijn. Want gisteren heeft de vulkaan weer as gespuwd, waardoor de luchthaven gesloten was en alle vluchten geannuleerd zijn, 75.000 mensen zouden gestrand zijn. Nobody in or out of Bali. 🌋🌋🌋

Verder verteld hij uitgebreid, over alles wat we onderweg passeren, erg interessant. We stoppen bij de Goa Gajah temple. We krijgen weer een mooie sarong aangemeten en lopen de trappen naar beneden. De tempel aan de buitenkant is mooi, maar vanbinnen is het vreselijk benauwd. 😓 Onze volgende stop is Tegalallang. Hier vind je eindeloos veel rijst terrassen. We krijgen de uitleg, dat ze de stukjes land onder water zetten op het moment dat ze de rijst planten. De wortels hebben graag natte voeten. Na 3 tot 4 maanden halen ze de groene bovenkant eraf. En kloppen ze de rijstkorrels uit de aren. Het water wordt vervolgens afgevoerd naar het volgende terras. Daarna drogen ze de rijst op grote betonnen plateaus. We zien dan ook overal, donker bruine korreltjes liggen. 🍚🍚 De vergezichten zijn hier adembenemend, we besluiten dan ook om hier een hapje en drankje te nuttigen. Zimpie besteld een cocktail, alcohol zit er ruim voldoende in. Hik hik..... En voor de kids en mij alcohol vrije cocktails. Hmmm, Lekker lekker. 🍹 Daarna rijden we nog langs de compounds. Hier wonen de echte Balinezen. Ze wonen daar met een hele familie, broers en zussen, ooms en tantes, de hele mikmak. In zo'n compound bevindt zich ook een soort van altaar/tempeltje. Hier verbranden ze hun familielid, als die gestorven is. Euh oké, kostenbesparend alleszins.⚱⚱

We zijn aangekomen in de villa. En ook hier is het heel vervelend om te moeten zitten. We zien een stukje van de jungle.🌴🌴🌴 En waarschijnlijk loopt er een rivier beneden. Zimpie de Explorer wil de buurt de volgende dagen wel eens gaan verkennen. We gaan douchen, (deze keer binnen), terwijl de kids nog een duik nemen. De chauffeur haalt ons om 19.00 uur op. We eten heerlijk in Ubud centrum, en afsluiten doen we vandaag met een brownie met vanille ijs. 🍫🍫......hmmmm. We willen nog even door Ubud wandelen, voordat we terugkeren naar onze villa, om een welverdiend tukkie te doen. Maar dat was ook weer met gevaar voor eigen leven. En nee, niemand mag lachen.......ach ja na 5 minuten deden wij dat ook en heeeeel hard. We lopen dus over de stoep door Ubud. En ik let even niet op, ligt er een putdeksel open, waar de riolering onder loopt. Niet gezien....... en ik donder toch wel in de put, met mijn rechter been, tot aan mijn achterwerk. Bovenbeen en knie, dik en bont en blauw. 😖 Weer een pijntje bij. En je wil niet weten hoe mijn witte sneaker eruit ziet. Terwijl ik dit schrijf, schiet ik weer in de lach. Ik kon niet meer uit de put, Wimpie moest me eruit trekken. Het was vast weer het zien waard. En nee, we hebben geen foto van mij in de put, zou leuk geweest zijn he 😀😀

Morgen weer een nieuwe dag.
Welterusten.
😘

Geschreven door Hewi