Zaterdag:
Wat slaap ik hier toch vast op deze plek. Het zal er wel aan liggen dat we iedere dag goed bezig zijn en veel buiten. Ik heb smorgens echt moeite om te ontwaken zeg maar. Dromen die echt voelen enzo. Heel apart. Maar de dag beginnen we zoals gewoonlijk op ons eigen tempo. Rustig aan wakker worden en niet meteen in de actie stand. Pas zag ik een youtube filmpje van een monnik die kon uitleggen dat het ook beter is om je lichaam en geest niet meteen in de aan stand te zetten, maar rustig aan in je bed wakker te worden en je ochtend routine bewust te doorlopen. Dan zet je jezelf geleidelijk aan AAN. Zo kun je alerter en met meer energie aan je dag beginnen. Hoor mij nou, haha. Maar ik geloof het zeker. No stress. Is nergens goed voor. Ik begon vanmorgen met de composthopen te luchten. Eefke wilde me maar al te graag het proces uitleggen en vrijwilliger Kemo wist er ook alles van. In de hoop dat ik het ook een beetje mee in de gaten kan houden en op tijd de poep om kan scheppen zodat het op het juiste tempo compost wordt. Want met zo'n mooi weer als nu gaat het best snel. Ooit te snel. Het was vandaag ook een drukke dag met kindjes op de boerderij van Eliza's leeftijd. 15 kinderen ongeveer. Het was druk, maar wel gezellig. We kozen ervoor om niet teveel lawaai te maken met snoeien, dus gingen we kijken of we wat kersen konden plukken voordat ze opgegeten worden door de vogels. Ook heb ik een paar aardbeien kunnen redden. Eliza kon haar weg goed vinden vanmiddag tussen de andere kinderen. Die helpt graag mee met de klusjes die hun moeten doen en de begeleiding vindt het zeker niet vervelend om haar erbij te hebben. Aan het einde van de dag zit ze gewoon mee bingo te doen en eet ze mee met de cakejes en de chips. Echt leuk om te zien. Toen iedereen weg was hadden we het rijk weer alleen. Zelfs zo alleen dat we op de boerderij mochten passen totdat Maria weer terug was van haar motorritje. Eefke en Frans die trekken er regelmatig voor een nachtje uit met de camper. We mochten gebruik maken van het zwembad. Maar ja. Sta je daar en dan kijk je op een iets te groene bodem. Nou nee. Dan maar eerst schoonmaken, want het kwam allemaal los wanneer je er met een bezem overheen ging. En Fritz speelde met de tuinslang. Want met een flinke lading chloor gaan we er niet meer in vandaag. Gewoon naar de zee. Die is op fietsafstand.

Zondag:
Zondag klusdag. Dan is er bijna niemand op de boerderij, dus dat werkt stukken beter. Ook om de kinderen dan los te kunnen laten. Ik had zin om brood te bakken en cupcakes met de kersen uit de boom. Ze waren heerlijk gelukt in die omnia oven van mij. Het was iets te winderig om te gaan zwemmen dus fietsten we over de dijk langs het water. Ik was deze keer niet vergeten om de vlieger in de tas te stoppen, dus we stopten om de vlieger op te laten. Perfect om te doen aan zee. Na het uitwaaien probeerden we om nog een boodschap te doen bij de Jumbo, maar mijn moeder had toch gelijk, dat er hier op het erg gelovige Sint Annaland niks open is dan alleen de horeca op zondag en 2x naar de kerk. Nou nee. Zo'n heilige boontjes zijn wij niet, maar eigenlijk ook weer als vanouds dat er geen winkels open zijn op zondag. Die tijden hebben wij ook nog meegemaakt. Het ritje naar de speeltuin had dus ook niet gehoeven want die is ook dicht op zondag. Weer naar huis is ook prima. Met die wind tegen duurde dat net iets langer haha.

Maandag:
Vandaag was het weer compostdag. Of ja, ik denk dat we dit als iedere dag taak hebben. Het loopt nog niet helemaal op rolletjes, dus hopen ze dat we dit een beetje meer op de rit houden. Bak 6 leeghalen was ook weer een hele klus. Met z'n tweetjes met een hark en een kruiwagen. Niks gewend zeg maar. Maar wel fijn dat we dit hier bij kunnen leren. Mooi hoe dat werkt dat composteren. Veel leve zit erin die nieuwe compost en stinken doet het helemaal niet meer. Hoor mij nou, broekie. Ach, je moet ergens beginnen. Na een tijdje kunnen we dit op onze eigen plek gaan doen. En dan weet je meteen hoe dat het moet. Gijs snoeit vandaag ook nog wat en ik pluk nog wat kersen die nu akelig snel verkleuren. Maar de vogels zijn er ook bij. Die lusten ze wel. Boodschappen deden we na de middag weer bij de Lidl in Sint Maartensdijk. Hier zou ook een natuurspeeltuin geopend zijn, dus gingen we een kijkje nemen. Dat was op loopafstand van de Lidl. Maar ja. Als ze het niet een klein beetje bijhouden zie je de speeltuin niet meer liggen. Oké het is een natuurspeeltuin, maar dan hoeft het gras niet zo hoog te staan haha. Je kwam er bijna niet meer doorheen. Een stukje terug was een simpel buurtspeeltuintje. Hebben de kids daar even gespeeld. Ook goed. Tijdens de terugweg zei Gijs ineens, dat hij zich wel fijn voelt hier in Zeeland. Ik moet zeggen dat we dit al altijd hebben gevoeld wanneer we hier waren. Niet alleen als vakantiegevoel. De mensen zijn hier vriendelijk, bijna iedereen zegt goeie dag, de zeelucht is heerlijk, veel oude gebouwen nog. Het loopt hier 10 jaar achter zei iemand al. Maar dat siert ook. Dus we zitten hier wel goed de komende maanden. Eliza zei vandaag dat ze heel gelukkig is in onze camper. Dat we de juiste keuze hadden gemaakt om dit te doen. Nu slapen we iedere keer ergens anders. Dat vindt ze leuk. Fijn he. Wanneer je dochter ineens zoiets zegt. We doen het ook gewoon goed. Het voelt nog steeds goed. En het gaat nog steeds goed. Gewoon doorgaan dan.

Dinsdag:
Gijs is vandaag veel bezig geweest met het snoeiwerk. Iets te veel. Omdat ik aan het einde van de dag echt geen kinderen meer kon hebben even. Dat heb je ooit. Ik in ieder geval. Als het zo ver is wordt het even tijd iets voor je zelf te doen denk ik.
De cliënten leren ons een beetje kennen. We voelen al bijna vertrouwd hier, haha. Dat is mooi.

Woensdag:
Wat een heerlijk zomers weer. Zo fijn hé. En genoeg aan gratis verkoeling in de buurt. Dus we ploeteren weer eerst even in de mesthopen en maken het snoeiwerk aan 1 kant af, zodat ze van de boerderij een mooi uitzicht hebben over de aardappelplak naar de dijk. Dit is gewoon het jaarlijkse snoeiwerk. Zoveel dat er afkomt. Groeit als kool hier. Ook de houtwal kan nu mooi aangevuld worden. Eigenlijk wilde Eliza en Gijs weer naar het duinen strand rijden, maar ik had daar in die warmte eigenlijk geen zin meer in. En Eefke had ons een strandje dichtbij aangewezen waar je de camper aan het water kan zetten en bij eb en vloed kan zwemmen. Strand Bergsediepsluis heet dat. We hebben ons nieuwe favoriete waterplekje dus ontdekt. Wat is het daar fijn staan. Maar bij drukte wel geluk hebben op een plekje met je deur naar het water toe. We hebben daar dus de rest van de middag gezeten. Veel krabjes gezien. Op een gegeven moment werden het er teveel naar mijn gevoel. Dat je er gewoon bijna op kan gaan staan. We gingen nog even langs de Jumbo in het dorp, waar op loopafstand een pizzeria zit die op woensdag korting geeft. Gezellige mensen. Zijn vrouw stond aan de balie van de brasserie. We hebben heerlijk buiten op het terras kunnen zitten. Wanneer je dat niet meer zo vaak doet waardeer je deze uitjes steeds meer. Wat een leven eigenlijk hé. We reden richting huis voor de 2e keer langs Sjaloomzorg waar een cliënt woont van de boerderij. Hij stond al buiten wanneer we langs kwamen. Hij herkent ons meteen en zwaait vrolijk naar onze camper. Mooi is dat.

Donderdag:
Vandaag hebben we veel kunnen doen. Dat geeft ook een fijn gevoel. Maar alles op het gemakkie, zeggen ze hier. Zeker met die hete zon. In de ochtend als een goed team met Gijs wéér compostbakken geleegd, haha. Dat wordt wel een vaste prik. En ik heb flink wat takken in de houtwal gestoken. Gijs had nog wat belletjes te plegen, dus ik heb met de kinderen buiten in de schaduw van de peren bomen kunnen spelen. Ook hadden ze voor ons geknutseld wanneer wij in de wei bezig waren. Smiddags de standaard klusjes voor mezelf en Gijs had nog wat takken van de peren boom bij ons gesnoeid want we moesten de takken gaan ontwijken met buiten zitten. En zo wordt de dag vanzelf gevuld met van alles en nog wat. Wat ook heel fijn is, is dat de community van Gijs, of ja van ons, echt vorm begint te krijgen. Achter de schermen zijn de heren zo goed bezig om een platform/site te gaan lanceren. En de leden blijven stijgen met de week. Er gaat nu even veel tijd in zitten vanuit Gijs z'n kant, maar dat is voor een goed doel denk ik dan maar. Maar af en toe trek ik hem achter z'n "werkstoel" vandaan. Want wanneer je werkt vanuit je gevoel, ben je altijd gedreven om het werk te doen.
De avond hebben we afgesloten met een plons in het zwembad. Hij was nog niet helemaal schoon, dus Gijs bleef aan de kant om met een netje het vuil eruit te scheppen. De kinderen vonden het te gek. Ze werden er op en top druk van. Zonder vleugels in een zwembad waar ze in kunnen staan. Zo leren ze het veel beter naar mijn idee. Zolang ik erbij blijf vindt ik dat geen probleem. Ze leren vanzelf zwemmen.

Vrijdag:
Vanmorgen weer mogen snoeien en de houtwal aan kunnen vullen. Maar de kinderen hadden totaal geen zin om mee te helpen, dus ging ik na een uurtje richting de camper met de kids. Kon ik meteen de was ophangen. Die droogt vlug hier met dat windje en de zon. Het was een hele happening toen ze schaap Tilly kwamen scheren. Gijs had nog een bel afspraak waarna we nog even langs de Jumbo gingen, daar een boterham aten en doorreden naar het strand Bergsediepsluis. Want dat is heerlijk vertoeven daar. Het was er super druk, maar wanneer iemand op het punt staat te vertrekken zijn we er als de kippen bij. Maar doe vooral rustig aan. Wij hebben alle tijd. Heerlijke middag weer. We hebben daar ook een champignonburger alla restaurant JammieJammie gegeten, want je hebt je huis toch bij en je hoeft voor niemand naar huis. Maar uiteindelijk had ik het wel weer even gehad met de zon en in de camper werd het toch wel iets te warm. Dus rijden en doorwaaien maar. Thuis wacht dan wel weer een gedroogde was op je en een afwas die ik toch graag meeneem naar Brabant morgenvroeg. De fietsen op de aanhanger en we zijn klaar voor een weekendje Brabant.

Geschreven door Doorgijss.reisblog