Parkeerplaats met uitzicht op zee in Boavista POR
Portugal, Boavista
In de ochtend ben ik nog even met de kids teruggelopen naar het dorp omdat Gijs even moest bellen. De kerstmarkt is er alleen in het weekend maar het speeltuintje staat er altijd. Toen Paulo zover was is hij met ons mee gereden in de camper naar de dichtstbijzijnde en mooiste grot. Maar helaas...zonder mondkapje mag je niet 600 meter onder de grond lopen...En Eliza zou er eigenlijk ook 1 op moeten...Dat gaan we onze dochter dus NIET aan doen. Maar Paulo weet natuurlijk meerdere mooi plekjes te bezoeken. Dus na het lopen van een rondje om de grot, dat was een soort buiten museum, zijn we met de camper naar de stad Fatima gereden.
We liepen eerst naar het winkeltje van Jessica, dochter van Paolo, om iets af te geven. Daarna kregen de kinderen toch echt honger, dus gingen we buiten op het terras zitten bij een schattig restaurantje op de hoek. Leuk ingericht en het eten smaakte heerlijk. Handig om Paulo bij te hebben. Zo stond de tafel zo vol met heerlijk eten. Een toetje kon ik niet weerstaan, want er stonden allemaal vers gemaakte taarten in de vitrine. Dus met een volle buik liepen we nog naar een bedevaartplaats in de stad.
1x in de maand stroomt het hier vol met Katholiek gelovige om te bidden. Hier gaat het ook om de verschijning van Maria voor 3 kinderen. Zij zouden Maria gezien hebben. Dat zie je overal terug. Eliza en ik gingen natuurlijk even een kijkje nemen. Echt erg groot. Ook zag je mensen die op de knieën of kruipend over een aangelegd pad langzaam vooruit gingen. Paulo zegt dat dit een manier is om dankbaar te zijn voor iets wat aan deze mensen is gegeven. Het genezen van een ziekte of iets dergelijks. Zo zie je ook eens wat.
We reden terug om Paolo's schoonzoon nog even te treffen om aan Gijs uit te leggen hoe we een mooie route naar het Zuiden kunnen rijden.
We dropte Paulo thuis af en reden verder zodat we net voordat het donker werd op een parkeerplaats stonden met uitzicht op zee. Prachtig.
We liepen eerst naar het winkeltje van Jessica, dochter van Paolo, om iets af te geven. Daarna kregen de kinderen toch echt honger, dus gingen we buiten op het terras zitten bij een schattig restaurantje op de hoek. Leuk ingericht en het eten smaakte heerlijk. Handig om Paulo bij te hebben. Zo stond de tafel zo vol met heerlijk eten. Een toetje kon ik niet weerstaan, want er stonden allemaal vers gemaakte taarten in de vitrine. Dus met een volle buik liepen we nog naar een bedevaartplaats in de stad.
1x in de maand stroomt het hier vol met Katholiek gelovige om te bidden. Hier gaat het ook om de verschijning van Maria voor 3 kinderen. Zij zouden Maria gezien hebben. Dat zie je overal terug. Eliza en ik gingen natuurlijk even een kijkje nemen. Echt erg groot. Ook zag je mensen die op de knieën of kruipend over een aangelegd pad langzaam vooruit gingen. Paulo zegt dat dit een manier is om dankbaar te zijn voor iets wat aan deze mensen is gegeven. Het genezen van een ziekte of iets dergelijks. Zo zie je ook eens wat.
We reden terug om Paolo's schoonzoon nog even te treffen om aan Gijs uit te leggen hoe we een mooie route naar het Zuiden kunnen rijden.
We dropte Paulo thuis af en reden verder zodat we net voordat het donker werd op een parkeerplaats stonden met uitzicht op zee. Prachtig.
Geschreven door Doorgijss.reisblog
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
