The way home

Dankjewel Michael voor de warme ontvangst en gastvrijheid

Ons Nederlands klinkt wat vreemd en jouw Engels versta ik ook niet altijd helemaal .
Als het over fietsen gaat verstaan we elkaar zeer goed.

We hebben het stilaan gehad
En gezien .
na de mooie en zeer rustige wegen kunnen we Londen niet ontwijken om Dover te bereiken .
We zullen dan maar het beste ervan maken en zijn zeker niet van plan om gans de stad te bezoeken .
In de verte verschijnt de skyline .
tot mijn verbazing valt de drukte en het aggressive rijgedrag goed mee “iedereen waarschuwde”
Als je er niet moet zijn blijf daar weg .

We komen langs de themes en volgen tot aan de tower bridge . Daar steken we het water over om langs de andere kant de nulmeridiaan te bezoeken . Heel druk hier en alle toeristen nemen foto’s
Met de nulmeridiaan die door hun gat loopt ,
Vanop deze hoogte hebben we wel een prachtig uitzicht over de stad .

Het is vermoeiender om door een wereldstad te fietsen . Dan laat ons zeggen een zaterdagrit van 200 km .
Het stoppen, aanzetten,en voortdurend opletten maakt dat je niet denkt aan eten of drinken …
Ja dan komt er plots een hongerklopje .
Eetgelegenheid is er gans de weg quasi elke 100m zodat dit geen probleem is .

Na ongeveer 120 km hebben we het wel gehad, In Rochester zoeken we een hotelletje.
1, 2, bij de derde poging hebben we een bed .
Een politieman die juist uit de zaak komt vertelt dat het iets verder gans de dag geregend heeft .
We hebben toch weer veel geluk gehad vandaag .

Geschreven door Depeet