We verlaten Borgloon maar maken een ommetje om het doorkijkkerkje te bezichtigen.
Stilaan hebben we genoeg appels en peren gezien. De kersen zijn ook bijna allemaal geplukt zodat we de streek hier met een gerust hart mogen verlaten. Toch blijft het op en af rijden. In Tongeren goeiedag gaan zeggen aan de dapperste der Galliërs. Overal zien we vlaggen voor de kroning. “Dat is een 7 jaarlijkse ommegang die hier uitgaat.”, volgens een vriendelijke meneer die we aanspreken. Hij blijk de plaatselijke bloemist te zijn en raad ons aan om de basiliek te bezoeken. Ja nu weten we wel waarom de ommegang wat vaker uit mag gaan.
De route verlaten we lichtjes om naar Eben-Emaal te gaan. De ‘oninneembare’ bunker die in een mum van tijd veroverd werd door de Duitsers, is een gigantisch bouwwerk.
Nu nog een 10 tal km en we zijn aan de Maas. We komen de eerste grenspaal 63 tegen, wat betekent dat we op Nederlands grondgebied zijn. Het loopt wat moeilijk voor Lander een klimmetje onverhard en vrij stijl is er teveel aan. Even twijfel ik aan mijn route. Maar boven komen we op de Ohoe vallei en 500m verder de start van het Pieterpad met een enorm uitzichtplatvorm. Het maakt de dag goed. Hier in Maastricht zit Lander zijn deel erop. Liesbeth komt een half uur later ook aan . We bezoeken nog even de oude stad die overvol is . Iedereen wil het optreden van André Rieu blijkbaar zien . Alle terrasjes overvol, Alle hotels en restaurants volgeboekt . Gelukkig lag onze jeugdherberg al enkele maanden vast. Een avondmaal aan de oever van de Maas is de afsluit van een mooie eerste week .

Geschreven door Depeet