Vanmorgen dus opnieuw naar Rocamadour. Nu langs de route zoals Sweerman die aangeeft in zijn gids. We zien natuurlijk gelijkaardige beelden zoals gisteren. Zo zijn er de vele notenbomen , echte ( vaak jonge) plantages. De regio is bekend voor alle afgeleide producten van de okkernoten. Ook de stenen muurtjes langs de wegen vallen op. Velen zijn begroeid met meidoorn. Maar er worden ook nu nog nieuwe gebouwd rond een (uitzonderlijke) wijngaard.
Rocamadour komt opnieuw in beeld, het komt boven de mist uit.
Door de vele regen van gisteren heeft de zon het extra moelijk om er door te geraken, maar het lukt en de rest van de dag zal ze weer volop, krachtig schijnen.
Ik rij nu langs de ander kant van Rocamadour verder en zie nog de sporen van de Ronde van Frankrijk passage van dit jaar. Het is duidelijk dat de Wout Van Aert supporters het meest efficiënt en met de beste verf hun aanmoedigingen geschilderd hebben. Vermoedelijk zie ik binnenkort gelijkaardige schilderwerken op de Spaanse wegen, want de Vuelta loopt soms over Caminowegen.
In ieder geval zijn er hier vandaag wel weer heel wat bergpunten te verdienen.
Maar na een vijftal kuitenbijters volgt er dan een bijna 20 km. lange afdaling naar de vallei van de Lot.
Onderweg kom ik Jef Van Dyck, een 70 jarige jongeling uit Erps Kwerps tegen. Ook hij ziet dag voor dag waar de weg hem brengt. Hij registreert zijn tocht op polarsteps. We fietsen samen wat verder.
Aan het gemeentehuis van Labastide-Murat ontstaat er haast een 'pelgrimfile' als ook Rob en Bert stoppen voor een stempel.
Daarna gaat ieder verder zijn eigen weg.
Saint-Martin-de-vers is het volgende dorpje.Het zeer oude kerkje staat open en deze is duidelijk opgedragen aan de bekende heilige uit Tours. Omdat ik toch graag een stempel van dit Martin dorpje wil versieren, volg ik een plakkaat naar een notarisbureau. Met plezier bezorgen ze het gevraagde. Ook stop ik nog even bij een actieve 'museumschrijnwerkerij' Robert C. is er als 4de generatie nog aan de slag. Hij werkt alle dagen nog een klein beetje.Hij maakt enkel nog (zeer stevige) kaders voor kunstschilders. Maar hij laat alles ongemoeid staan zoals zijn voorouders het voor hem hebben achtergelaten. Daarnaast is hij ook nog imker en verkoopt dus honing.
Ik steek de Lot over en stop voor een foto. Dan komt daar nog een onbekende pelgrim aangefietst. Het is Huub uit Eindhoven. Hij gaat vandaag ook tot in Cahors. We gaan dan samen verder. Als we nog eens stoppen voor een foto omschrijft hij het zeer goed:"We kunnen het proberen te vangen, maar het zal nooit lukken om de schoonheid die we ervaren bij dit alles, weer te geven.
Wanneer ik aan het denken ben dat ik in Cahors toch nog eens wat fruit moet kopen, brengt een zeer grote, overhangende vijgenboom al onmiddellijk invulling van het gewilde.En verser kan nu eenmaal niet!
In de kathedraal worden we zeer vriendelijk ontvangen ( ik ben de twaalfde pelgrim vandaag) en kunnen we zelf keuze maken welke stempel we willen.
De jeugdherberg is ook vlakbij en met een mooi terras op 3de verdieping kan ik met mooi uitzicht aan dit verhaaltje schrijven.

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend