Een gezellig ontbijt wordt al een gewoonte.
Vandaag met een dame uit St Denis die gisteren een ganse dag op zoek is gegaan naar een document in de archieven van de prefectuur. Tevergeefs, ze is al 30 jaar op zoek, van passie gesproken.
Rudiger is al van in het voorjaar op stap ( veel regen gehad) en hij verwacht tegen einde oktober in zijn thuis, Stuttgart, aan te komen.
Claude uit Quebec trekt hier 3 maanden rond met de auto!
Zo is het dan al snel 9.00 uur, tijd om te vertrekken. Met de hulp van komoot verlaten we de stad lang de juiste weg.
Al na een 3 tal kilometers kom ik aan de oever van de Yonne, de start van ongeveer 40 km door de vallei, langs het Canal de Nivernais met zijn 110 sluizen.
Speciaal is dat al deze sluizen handmatig bediend worden.
Dit wil zeggen de 4 sluisdeuren telkens open en dicht, dus 8 x draaien per boot.
Gemiddeld komen er 15 per dag, maar soms meer dan 20.... Je kan de sluiswachters dan ook herkennen aan de gespierde rechterarm.
Overal staat het sluiswachtershuis er nog, maar de meesten zijn onbewoond. Soms staat er nu een wachthuisje. Ze zijn allemaal bereid om een babbeltje te doen.
Het is sprookjesachtig fietsen. Even schittert er een ijsvogeltje over het water.
Sorry: geen foto. Van een everzwijn lukt het wel om een foto te maken. Het is dan ook een prachtige omgeving.
Uiteindelijk moet ik toch de vallei uit.Ik vind de ideale plek voor picknick: een wasplaats.
Richting Vezelay is het door grote bossen, zie nog roofvogels, eekhoorns en hoor zagende houthakkers. Dan verschijnt Vezelay in de verte. Nog een keer naar beneden en weer naar boven.
Enkel de inwoners van het stadje kunnen er met de auto in, alle bezoekers moeten te voet ( of met de fiets, maar ik ben de enige denk ik.)
Er is veel volk. De jaarlijkse 'rencontres musical de Vezelay ' zijn hier aan de gang. 3 dagen cite de la voix. In de kathedraal is er repetitie aan de gang. Klinkt goed.
Dan ga ik even langs het plaatselijk compostela genootschap. De aanwezige vrijwilliger wil de nodige foto's voor zijn registratie. Hij adviseert me om in Spanje de route del Norte te nemen... zal voor een andere keer zijn.
Dan naar het naburige Centre de Madeleine. Binnen dit geheel is er de pelgrimsgite.Dit wordt gerund door vrijwilligers. (Morgen is er wissel van de wacht) Deze zorgen voor een hartelijk welkom en koken voor degenen die willen mee-eten. Ze beginnen er elke dag aan zo der te weten hoeveel mensen er zullen komen eten. Pelgrims kunnen tot 19.00 uur aankomen.
Na een bed op slaapzaal ' St Martin ' en douche kan ik nog naar een gratis concert achter de kathedraal. Ook nu geraak ik snel in gesprek met 2 dames die speciaal 3 dagen hier zijn voor al de optredens. Een wandelde ook al eens naar Santiago DC, maar dan vanuit le Puy en Velay, langs plateau van Aubrac en vindt dat ik dit ook zeker eens moet doen....
Ik had gedacht om tijdens dit optreden verslagje te kunnen schrijven, niet dus.
Dan terug naar mijn slaapplaats want het wordt tijd voor avondeten. Blijkbaar is er vandaag het record van de minste eters: de 2 vrijwilligers en 2 pelgrims ! Dus eten in overvloed.
Er komen ook nog 4 dames uit het Leuvense langs om zich hier aan te melden voor de pelgrimszegen morgenvroeg.
Dus morgen om 8.00 uur worden we in de kathedraal verwacht.

Geschreven door De.weg.ontstaat.al.fietsend