De lucht is weer strakblauw als we opstaan en het is fris, maar dat is logisch op deze hoogte. Het is genieten om de hele dag buiten te kunnen zijn en dat merken we wel ‘s avonds. Na het eten en de koffie storten we in en we liggen regelmatig op tijd in bed.
Jacques en Rob gaan de auto aftanken in Le Thillot en doen nog even de laatste boodschapjes. Na de lunch gaan we naar de Ballon d’Alsace. Het is een snel stijgende weg met diverse haarspeldbochten en Rob rijdt rustig naar boven. Onderweg hebben we een mooi uitzicht over de Haut Vosges en zien wielrenners zwoegend naar boven fietsen. Op de camping voeren de wielrenners de boventoon. Elke ochtend gaan ze vol goede moed een fietstocht maken en in de middag komen ze stram en stijf, maar voldaan weer op de camping aan. Twee Nederlandse jongemannen vertellen dat ze naar de Grand Ballon gaan fietsen (100 km!) en we vinden het knap, want de routes zijn stijl en gevaarlijk via een tweebaansweg.

De Ballon d’Alsace ligt in een van de natste gebieden van Frankrijk en staat bekend om de goede luchtkwaliteit. De weg voert op 1171 meter hoogte langs de top over een pas en verbindt twee dalen met elkaar. De Tour de France kwam meerdere keren over de pas en in 2005 werd de Ballon opnieuw bedwongen tijdens een etappe. Bij helder weer is het mogelijk om de Mont Blanc te kunnen zien, maar vandaag hebben we het geluk niet. We kunnen wel ver kijken en lopen via een wandelpad omhoog waar een standbeeld van Jeanne d’Arc staat. De lucht is heerlijk fris en het zonnetje schijnt. Bovenop de pas is het een drukte van belang van motorrijders en wielrenners. Joke loopt niet mee naar boven, omdat zij last van haar knie heeft en gaat lekker in het zonnetje zitten. Na de wandeling gaan we weer richting het dorp en nemen op de terugweg baguette mee voor bij de door Joke te maken verse kippensoep. Tijdens het pruttelen van de kippenpoten drinken we een glaasje prik en bespreken de route van morgen. We betalen de camping en complimenteren de eigenaar met de mooie camping en het prachtige sanitair. Hij weet helaas niet hoe de vogeltjes heten die we regelmatig boven de caravan zien en horen vliegen, maar volgens Bram is het de klep-klep vogel en ik geloof hem meteen!

De eigenaar vertelt dat het morgen slecht en koud weer wordt en dat we geboft hebben met het weer en al lekker bruin zijn. Hij is al 15 jaar niet op vakantie geweest, maar dat vind hij niet erg want hij sleutelt in de winter graag aan auto’s. Bij de receptie staat een zelfgemaakte “rat rod” en we bewonderen de auto uitgebreid.

Een rat (hot) rod is een oldtimer (meestal van in de jaren 30), die wordt omgebouwd tot een showwagen. Veelal wordt een rat rod niet uitgerust met een motorkap, waardoor de motor te zien is. Ze worden ook vaak laag tegen de grond gezet en kunnen hoge snelheden behalen. Rat rods zijn vooral populair in de VS, waarvoor soms klassieke auto's worden gebruikt die dan worden voorzien van V8-motoren met superchargers.

De meest gebruikte wagen om een rat rod van te maken is de Ford Deuce van 1932. Deze is dan ook het symbool van de rat rods.

Na het eten ruimen we alles weer op en zijn klaar voor vertrek naar de volgende camping.

Geschreven door Broedersopreis