Zo we zijn aangekomen op Koh Tao, dit moet het onderwater paradijs zijn van Thailand.

Gisteren Dior het hotel naar de boot gebracht , inchecken en opeens moesten we daar de koffers wegen. Omdat dit bij de vorige boot niet het geval was hebben we onze koffers lekker vol gestouwd om onze dagrugzakken licht te houden. 20 Bath per kilo ( 50 cent) wij hebben totaal met 2 koffers 5 kilo overgewicht dus 100 baht . Veel toeristen staan er ruzie te maken omdat niemand het ermee eens is . Wij betalen geen zin om me druk te maken over dit soort bedragen maar bijzonder is het wel weer.
Inchecken voor de boot en daar wordt ons vertelt dat we maar voor 1 persoon hebben geboekt. Lijkt me niet mevrouw ga maar even goed checken. Dit duurt ongeveer 25 minuten maar we zijn weer ruim op tijd dus geen stress. Uiteindelijk klopt het dat we voor 2 personen hebben geboekt ( we waten toch echt samen gegaan maar in Azië moet je rustig blijven en lachen vooral niet je geduld verliezen) . Dan raken we in gesprek met een Belgisch meisje die al 3 maanden alleen aan het reizen is en nu onderweg gaat naar Bangkok voor de reis naar huis. Ze is op haar laaste avond nog even lekker op stap gegaan en er heeft iemand iets in haar drankje gegooid. Ze is gerold van 10.000 baht. Gelukkig zagen andere mensen die in hetzelfde hotel zaten als zij dat het niet goed met haar ging en hebben haar behoed voor meer vervelende ervaringen op Pangan. Ze heeft haar telefoon en waardigheid nog . Voor de rest voelt ze zich belabberd maar dat is het ergste wat haar is overkomen. De boot uit Samui komt aan en die zit helemaal vol met jongeren vanavond is het befaamde Full Moon feest hier en achteraf zijn wij blij dat we het eiland nu verlaten. ( we worden oud)
Samen maken wij de bootreis deze duurt ongeveer 1 uur en 30 minuten. Wij stappen uit en onze nieuwe Belgische vriendin reist door we nemen afscheid.

Aangekomen op het eiland staat onze transfer al te wachten, als we deze hebben gevonden tussen de 100 met bordjes zwaaiende mensen.
In 15 minuten zijn we bij ons hotel. Ziet er niet erg aantrekkelijk uit. Kamer is ruim en schoon maar wel echt vergane glorie.
Wij besluiten eerst te gaan lunchen en daarna lopen we naar het strand met een uurtje is dr zons ondergang en we ploffen neer op een paar zitzakken bij een lounge tent. Biertje en vodka erbij en lekker staren naar de zee.

We worden getrakteerd op een mooie zons ondergang, eindelijk die hadden we nog noet gezien hier.
Bestellen nog een drankje en Marius raakt aan de praat met een lokale booteigenaar, we besluiten morgen met hem mee te gaan om te snorkelen en Marius zijn droom vissen op zee.
Het is inmiddels donker en kaarsjes en heerlijke muziek galmen over het strand en we gaan pas laat naar de kamer, douchen en dan dorpje weer in om te eten.

10 uur morgen op het strand zijn dus na het eten lekker naar de kamer en om 11 uur gaan we slapen.

Wekker om 7 uur gezet. Was niet echt nodig ben vannacht echt veel wakker geweest airco sloeg steeds uit en dan is het zweten. Stond geen timer aan dus voor ontbijt even bij de receptie langs om dit te melden.

Dan ontbijten even langs de ATM om vers geld te halen . Bij de 7 eleven nog even wat te drinken gehaald voor op de boot en dan gaat het snorkel/ vis avontuur beginnen.

We ontmoeten op het strand Lek onze schipper( goede naam ook voor een schipper Haha als dat maar goed komt) van vandaag, spreekt slecht Engels maar met handen en voeten redden we het vsndaag.

We varen uit de zee op en Marius en Lek hebben elkaar snel gevonden in het vissen. We turen over het water en in de verte zien we vis springen, lek haast zich er naar toe in zijn luidruchtige longtail boot. En ja hoor al snel heeft Lek een tonijn aan zijn haak. Wauuuuw wat een beest en wat een kracht.
Dan begint het staren en achter scholen tonijn aan varen; dit doen we ongeveer 2 uur. Dan varen we een baai in. We gaan snorkelen. De vissen zijn kleurrijk en het zijn er veel, helaas is al het koraal al dood, dit komt volgens Lek door een storm van 4 jaar geleden. We zien veel vis tussen de enorme rotsblokken onder water.

Stappen weer aan boord en Marius en Lek gaan vissen, de een na de ander trekken ze eruit. Lek is er gelukkig mee alles gaat mee naar huis en wordt opgegeten.

We gaan weer staren en achter tonijn aan op open zee. En wat een geluk nog een grote Tonijn. Lek kan zijn geluk niet meer op. Wij worden spontaan uitgenodigd bij hem thuis om te komen eten. Wat een gastvrijheid( ik lust geen vis en zoals mensen weten in Indonesië werdt we voor mij een kip geslacht dus ik maak duidelijk dat ik mijn eigen eten meebreng)

We gaan op nog 2 plekken snorkelen, 1 plek staat bekend om de black tip haaien en reuze schildpadden. Dat van die haaien zit mij niet lekker maar die schildpadden is wel prachtig. Gelukkig zien wij geen haaien maar zwemmen we achter een enorme reuze schildpad aan met op zijn rug nog 2 grote vissen. Helaas geen mooie foto’s kunne maken maar in een woord WAUuuuuw.

Daarna weer even vissen maar helaas geen vis meer. Nog een snokelplek en hier is het koraal nog wel heel. Helaas geen kleurrijk koraal maar dat maken de vissen helemaal goed. Rond 17:30 varen we terug het strand op en Lek wil echt een afspraak voor vanavond.
Wij gaan vlug douchen en ik eet snel wat in het dorp. We gaan even koud bier kopen en om 19:30 staat Lek ons al met een grote glimlach op te wachten.

We rijden een berg op en dan parkeerd lek zijn auto, hij pakt een zaklamp en we lopen een berg op het bos in.
Na 10 minuten lopen zijn we midden in het bos op een berg. Een houten hutje met een overdekte veranda en binnen een matras. Wij gaan op een rieten mat zitten en proosten met het door ons meegebrachte bier.
De vrouw van Lek is ook een lieve vrouw maar die spreekt helemaal geen Engels.

Lek heeft voor zijn hut een vuurtje gemaakt en de grote tonijn schoongemaakt en met peper zout en knoflook ingesmeerd . Hij gaat zo de bbq op.

Lek zit op de grond in een pot zijn eugen chili sauce te maken met kruiden uit het bos.
Mensen wat een ervaring is dit weer.
Wanneer de vis gaar is gaan ze lekker eten en ook Marius eet zijn buik rond. Ik drink alleen een biertje maar geniet met volle teugen. Deze mensen hebben helemaal niks en wat een gastvrijheid daar kunnen wij nog iets van leren. Wij beleven een bijzondere avond en omdat Lek ook een paar biertjes op heeft besluiten wij met wat aanwijzingen van Lek terug te lopen.
lek loods ons met lamp de berg af en dan lopen wij in een klein half uurtje terug naar de bewoonde wereld.
Nu in bed dit verslag geschreven en nog steeds onder de indruk van deze dag en dit eiland. Morgen middag breng lek ons met zijn bootje naar een verlaten strandje nu proberen te slapen en alle indrukken van vandaag verwerken. Morgen helaas alweer de laatste dag hier. Kus Marius en Arienne

Geschreven door Ariemaries.reisdagboek