Vrijdag 9 juni
El Caminito del Rey

Via de geweldig glooiende omgeving van Ronda naar El Chorro gereden op zoek naar dat spannende pad. Op een gegeven moment zagen we de borden van El Caminito del rey staan en volgden deze netjes tot aan de parkeerplaats. Mooi nog 1 plekje vrij voor ons autootje en op zoek naar de ingang. Na wat navraag te hebben gedaan, kwamen we erachter dat we bij de uitgang stonden en eerst helemaal naar boven de berg om moesten rijden en beter de volgende dag terug konden komen, aangezien het al half 4 was en de tocht over de Caminito del Rey zo'n 2 tot 2,5 uur zou duren. Even een domper. Toch besloten we naar boven te rijden en even te gaan kijken waar überhaupt de ingang lag. Aan wegwijzers naar de ingang ontbreekt er nog wel het een en ander en is verbetering wel op zijn plaats. Maar uiteindelijk kwamen we boven en zagen veel auto's staan, maar nergens waar de ingang van el caminito del rey was. Gelukkig konden we langs de weg onze auto parkeren en zagen we een klein bordje die ons door een grot leidde waarop stond 1,5 km naar Caminito del rey. We gingen dus toch maar even kijken. Via de donkere grot kwamen we aan de andere kant van de berg en liepen de bordjes volgend naar het onbekende. Opeens zagen we een massa mensen staan met helmpjes op en we konden wel concluderen dat we het beginpunt hadden gevonden. Wij liepen een grote groep voorbij die een beetje stond te keutelen en stonden prompt vooraan in de rij. Hier vroeg iemand ons of we tickets hadden, nee dus. Hmmm....eerst even bij het loket tickets kopen, zo gezegd zo gedaan. En hup weer in de rij. Per groep werd je doorgelaten en kreeg je een helm uitgedeeld en werd er aangekondigd dat je deze vooral op moest houden, onderweg niet kon plassen, niks moest laten vallen (telefoon, zonnenbril) en verder veel plezier. Tocht zou zo'n twee en half uur duren. Nou daar gingen we dan. Een grote groep voor ons werd begeleid door twee gidsen, dus die stonden vooraan nog wat te keuvelen, dus hup er voorbij, lopend over een bergpad, totdat we bij het begin kwamen: een steiger van 1,5 meter breed die aan de wand van de berg was gemonteerd en helemaal door de kloof liep. En daar werden we getrakteerd op prachtige uitzichten, echt schitterend om zo hoog boven de grond over een soort van loopbrug te wandelen. We kwamen al gauw weer een grote groep helmen tegen met flink grijs haar er onder uit, die we dankzij een koppel jonge Nederlanders te volgen konden passeren, want het tempo verschil lag een beetje teveel uit elkaar. Uiteindelijk lukte het ons om er voorbij te komen en hadden we heerlijk de ruimte voor ons om te genieten van het uitzicht en in ons eigen tempo door te lopen. Vele foto's zeggen meer dan woorden, dus reglmatig plaatjes geschoten en genoten van deze avontuurlijke tocht. Het oude oorspronkelijke pad van een meter breed zonder afzetting zag je nog op diverse plaatsen onder ons lopen, maar gelukkig is hedendaags de Caminito del rey door een ieder die goed te been is, te bewandelen. Misschien wel lastig als je hoogtevrees hebt.
Uiteindelijk waren wij er binnen anderhalf uur doorheen, dus de twee en half uur staat of valt met de soort wandelaar en ik stap graag een beetje door. Totaal loop je 1,5 km naar de ingang, de Caminito del rey is 3 km lang en dan loop je nog 2 km naar beneden over een pad richting de bus die je weer naar boven brengt om je auto te halen. Het was een geweldige activiteit om mee te maken. Aangezien we pas om 20.00 uur terug in Mijas waren en een douche broodnodig was na al het zweetwerk, gingen we rond 21.00 uur een klein hapje doen bij de nr. 1 lokale tapasbar van Mijas, waar we heerlijk tot 24.00 uur hebben genoten van lekkernijen op het terras. Morgen luierdag.

Geschreven door Andalusie.Juni.2017