Vandaag werd ons geduld flink op de proef gesteld. Het was een stront weer het is koud en we willen nu eigenlijk wel allemaal naar huis.

We hebben vanmorgen met de nieuw aangekomen deelnemers gepraat die vandaag zijn aangekomen en gaan vertrekken met hun tocht. Voor hun is niet veel goeds qua weer voorspeld, zij hebben zoals het er nu voorstaat een week vol regen tegemoed.

Wij hebben heel veel geluk gehad met het weer.

Vanmiddag hebben we ons gedouchte, wat deed dat goed ookal was het maar 5min warm water dit maakt je een heel ander mens.

De koninklijke marechausse is geweest om de niet gevaccineerde mensen te testen met een antigen sneltest. Daisy is getest en was gelukkig negatief. De hele bus gelukkig.

Daarna hebben we ons een pizza uit de diepvries van de campingwinkel gekocht en deze in de keuken opgewarmd. Dit smaakte ook heerlijk.

Na het eten hebben we voor de verandering weer gewacht en gewacht en uhm gewacht...

We hebben onze spullen ingepakt en om 19 uur zou de bus komen. Dit bleek 20 uur pas te zijn. De communicatie vanuit de organisatie is niet altijd even goed maja het is wel gezellig.

Na lang wachtten in de regen mochten we eindelijk de bus in. We hebben andere chauffeurs. Een man en een vrouw.

Onderweg hebben we een stop gemaakt bij een zweedse hamburgertent, de mc donnalds was namelijk gesloten die ertegenover lag. Ze wisten niet wat hen overkwam zoveel mensen tegelijk. We hadden een half uur de tijd gekregen van de chauffeur om weer terug in de bus te zitten. Net als assepoester moesten we precies om 24 uur terug zijn. Dit is niet helemaal gelukt gezien de lange bestel rij.

We liggen dus ietsie pietsie achter op schema. We kwamen bij de bus aan en de chauffeuse al meteen, ja heb je geen klok op een botte toon, wij zo van ja heb je wel eens met een hele bus een flinke bestelling gedaan... Kunnen wij niks aan doen dat het eten niet optijd klaar is als mc donnalds dicht is en de hele bus bij de Max moet bestellen. De andere busschauffeur deed er gelukkig wel chill over, we waren uiteindelijk een kwartier uitgelopen. We hebben allemaal snel snel in de bus moeten eten.

Het is deze keer wel leuk in de bus omdat je elkaar onderling kent dus dan ga je sneller het gesprek met mekaar aan en wissel je ervaringen uit.

Daisy heeft een ontstoken vinger die steeds dikker wordt en begint te kloppen gaande de busreis. Agja het zou eens een keer niet zo zijn dat ze iets heeft 😂. Op de camping hadden ze niets om de vinger open te prikken en de druk eraf te halen. Dan maar wachtten tot thuis.

In de bus nog flink gelachen met onze belgische buren. Het accent van de serie van die belgische boeren die een wietpantage beginnen (hent bruhhe). Er werd mama mia opgezet, de jongens vonden het prachtig. Dat commentaar 😂

Met wat vertraging in utrecht aangekomen en de belgen gedag gezegd. Daar stond maikel mijn lieve broer ons op te wachtten en konden we eindelijk naar huis.

We wilde eigenlijk de vakantie afsluiten door te gaan eten bij de ikea omdat daar echt zweeds eten is 😂😝 dit gaat helaas niet door omdat de horeca gesloten is. Agja dan maar een ander keertje 😊

Dit was het einde van ons avontuur, we gaan nu de boel opruimen en leuk dat julie ons gevolgd hebben! Dankjewel.

Groetjes Ezra en Daisy

Geschreven door 2ontourinAmerika