Opstaan om half 7, geen probleem in de jungle. Je hoeft geen wekker te zetten, de dierengeluiden doen het werk voor je.
Om 8 uur stappen we op de bus richting Chiew Lan Lake, een stuwmeer in de bergen. Door het vollopen van de vallei zijn de bergtoppen eilandjes geworden. Vroeger stonden er dorpen in de vallei, maar die zijn ontruimd en afgebroken. Op de tempels na, die kan je al duikend bezoeken onder water, maar helaas niet zonder duikbrevet. Na een uurtje rijden stappen we op een bootje.
Allemaal heel idyllisch als je het ziet, maar in realiteit is het een uur op een harde plank zitten. Gelukkig hadden we een handdoek voor onder de poep. Met dat bootje varen we naar 1 van de eilandjes om daar een lichte jungle trekking te doen. Gelukkig een lichte want de jungle s dicht begroeit en bewoond door vele slangen en apen enzoverder.
Op een klein uurtje tijd wandelen we zo dwars over het eilandje. Aan de andere kant liggen enkele bamboevlotten op ons te wachten. Die brengen ons naar een grot in de bergen, maar die door het stuwmeer nu bereikbaar is geworden. Na het bezoek aan de grot is het dezelfde route terug: bamboevlotten, trekking, bootje.

Op de terugweg op het bootje is iedereen zichtbaar moe van de inspanning. Ook allemaal licht teleurgesteld omdat we geen wilde dieren hebben gezien. Maar dat was zonder Sarina haar arendsoog gerekend. Ze schiet plots rechter in het bootje en roept: “kijk daar, apen!” De hoofden draaien snel en het bootje volgt. Inderdaad, enkele tientallen apen op een strandje. Snel de camera’s boven halen.
Ergens halverwege de boottocht en middenin op het meer in het Khao Sok National Park stopt het bootje bij een klein restaurant op het water, een prachtige locatie. Hier gaan we iets eten en daarna kunnen we 2 uur zwemmen in het meer of een van de beschikbare kajaks nemen.
Wij besluiten om na de lekkere Thaise maaltijd even in de kajak te springen. Schitterende keuze blijkt. In het midden op een deel van het meer de peddels stil en genieten van de oerwoud geluiden en het uitzicht.
Onze vakantie kan al niet meer stuk.

Geschreven door Wolfpackontour