Vanmorgen een beetje later opgestaan omdat we toch een leuk tentje gevonden hadden op de terugweg van Pythagoria. Verborgen pareltje zullen we maar zeggen, we gaan hier zeker nog een keertje eten.
Maar goed na het ontbijt staat er een hike van 14 km op het programma, vanuit Platanos. Een super mooi plaatsje. Loek rijd iets verder door dan beschreven en we belanden met de auto op het plein, maar daar mag je gewoon door blijkbaar. Het lijkt allemaal niet te kunnen maar als we pickups door zien rijden gaan we ook maar door. We vinden een parkeerplaats en starten fit aan de wandeling. Het is een mooi groen ongerept gebied waar we lopen. Er is zelfs wat heide te vinden. We lopen lekker in de schaduw en het is een flinke afdaling naar een vallei. Deze is verassend ydillisch. Er staan een paar huisjes en er zijn veel lage druivenranken. We zien zelfs een local naar boven rijden met kisten vol druiven, hij zwaait enthousiast. Het blijkt de 1e en laatste persoon die we tegenkomen op de route. Het gaat verder lekker en we schieten goed op. Echter op 1 splitsing gaat het mis, of ja we liepen goed, maar twijfelden waardoor we uiteindelijk fout liepen om gelukkig toch weer op de route uit te komen. We gaan een pad op zoals beschreven, echter hing er een bord doodlopend voor en een ketting met een waarschuwing dat er honden zouden lopen. We volgen het pad toch en na een flinke stijging zou het smaller moeten worden dit komt maar niet....dus uiteindelijk terug gelopen om vervolgens een andere route (die ook naar Platanos) verwees op te pakken. Daar naar boven, weer een hele klim. Om vervolgens de 2 huisjes en het kapelletje te zien aan de overkant waar we moesten zijn. Boekje erbij gepakt en gezond verstand gebruikt om toch door te lopen. We balen natuurlijk enorm, maar we gaan no way terug! Het lastige is dat we met de nieuwe route niet weten waar we zitten, maar gelukkig kunnen we de route na de 2e vallei weer oppakken met het boekje. We rusten nog even in een olijfgaard onder een boompje op een bankje. Even denken we dat er een koelkast staat en wil ik een grapje maken dat er wat in de koelkast staat voor ons, echter het blijkt een wasmachine.🤣 Weg grapje...maar je kunt je afvragen wat een wasmachine midden in een vallei in een olijfboomveld moet? 🤔 Ondanks dat we gelukkig de route via het boekje weer kunnen oppikken is het einde wat zwaar. Loek loopt heel even wat te vloeken, maar das prima er is toch niemand in de buurt. Heeft wat last van knieën en enkel, dus heel begrijpelijk. We twijfelen op het laatst nog even of we goed gaan, maar met goed leeswerk en wat rust komen we er wel. Loek verlangt naar zijn latte, die toch steeds uitloopt op een cappuccino en de cola zero word soms light maar hey we zijn er weer.
Vanavond zien we het belgisch gezin weer en we wisselen onze wandelervaringen uit. Dat was wel heel mooi, want als we het boekje erbij halen komen toch veel wandelingen overeen met wat elders gedownload kan worden. En ik leer nog wat over het lopen met gpx app. Super leuk en nooit te oud om wat te leren. We gaan het testen! Mooi om met mensen in contact te komen die dezelfde passie hebben. 🚶‍♀️🚶‍♂️

Geschreven door We.love.to.travel.reisverhalen