Vanmorgen weer op tijd aan het ontbijt, er gaat echt iets mis met ons nachtleven hier. De barman is niet echt van het sfeer maken, dus we kruipen er dan ook redelijk op tijd in. En we willen ook fit aan de wandelingen beginnen dus het is win -win.
Net voor half 12 starten we bij de kerk in Kokkari. De wandeling zou 12 km zijn.
Als we eenmaal het startpunt hebben horen we vrij snel voetgangers achter ons, het is een stel met hun zoon en ze hebben alleen deze wandeling geprint. Staat op de site als voorbeeld wandeling. Ze vragen of het goed te doen is, en wij zeggen dat het heel goed omschreven is en erg fijn loopt als je goed leest. Nou dat hadden we beter niet kunnen zeggen🙄. Het gaat in het begin nog wel goed, we komen vrij snel bij het 1e kapelletje (profitis Ilias) uit van de 5 die we vandaag op de route hebben. We laten het gezinnetje doorlopen en nemen een korte pauze. We willen toch liever zelf rustig wandelen.
Naar de 2e kapel (Agios Georgios) is het een zoektocht, we vinden het paadje omhoog niet maar komen via de steenslagweg toch boven. Om vervolgens in een olijfboomgaard weer vast te lopen. Dan maar weer terug en op naar de juiste weg. Dit lukt het het 2e kapelletje ligt bij een bron met heerlijk koud water. We koelen er een beetje af en gaan weer door. De weg naar de 3e kapel (Isodia Tis Theotokou) is goed te vinden. En dan begint een heel mooi stuk route, wel wat klimwerk en tussen heuvels door en wat zoeken. Maar dat ging goed, we zien de kapel in zicht komen, maar het zag er niet uit hoe het in het boekje(2014) omschreven stond. De Profitis Ilias heeft wel een mooie ligging maar is echt een bouwval geworden. De klok was weg, en van binnen stond het op instorten, erg jammer. We rusten even uit en zien dan verschillende ondergrondse militaire depots. We weten dat we er geen foto's van mogen maken. Maar wie ziet ons daarboven. Het duiveltje wint en we maken er toch een paar, ons toestel is niet afgepakt dus goed weggekomen😉. We lopen vol goede moed verder en Loek zegt enkele malen dat het net is of we in een sprookjesboek lopen. Dat is ook wel zo. We lopen vol goede moed verder en dan gaat het mis. We missen een afslag...en we lopen een flink stuk verkeerd! En dan ook echt flink, stijgen om vervolgens uit te komen bij het punt waarop we omhoog zijn gegaan voor het mooiste kapelletje. Google maps erbij en maar weer terug. Beetje vloeken, want we zijn wat moe aan het worden. En vinden we het dan wel? Maar toen we terug waren op een bepaald punt zagen we ineens wat we gemist hadden. Alleen het dak van het schuurtje had gewoon geen oranje dakpannen meer!😱 2014 versus 2021...shit happens. Oke ademhalen, lachen en door...het 5e kapelletje (agios paraskevi) was een verrassing. Mooi opgeknapt en we kunnen een kaarsje branden. Dit doen we dan ook, maar het ligt allemaal zo afgelegen en in een droog gebied. Het voelt niet helemaal goed, dus na onze pauze toch maar uitgemaakt. Even gedacht of dat wel mag, of er dan niks ergs gebeurt. Maar het idee van brand lijkt erger, dus huppetee. De laatste loodjes brengen ons bij nog een kapel die niet beschreven staat en een beetje verscholen ligt. Eindelijk komen we dan 15 km later en 5 uur later aan op een heerlijk terras aan het water. Latte en cola zero is ons doel. We genieten nog na en vanavond gaan we lekker laat eten. Met een bijsmaakje. Er is een vliegtuigje met 2 personen in de zee beland. Wij hebben het niet gezien, echter wel heel veel sirenes gehoord en met het eten zagen we iets teveel lichtjes op het water. Daarna veel brandweer en een zoekhelicopter. We spreken nog mensen die het hebben gezien toen ze aan het eten waren, en even dachten dat het een watervliegtuig was. Pfe het maakt wel even indruk, en stiekem denk ik even aan het kaarsje terug....😘

Geschreven door We.love.to.travel.reisverhalen