Na een beroerde nacht op zo'n dun matje vroeg op en maar aan de wandel gegaan.
In zo'n Ryokan heb je geen douche op de kamer. Wel een groot ligbad op je balkon.
Het leek mij niet netjes om daar om 6 uur al in te gaan liggen.
Om 7 uur uitgewandeld en in het mannen bad gestapt. Dat lijkt nog het meest op een Turks badhuis.
Na het Japans ontbijt ( compleet met vis ) nemen we het boemeltje terug naar Onawara, waar we de hoge snelheidslijn naar Kyoto nemen.
De Shinkansen trein stopt precies op tijd, precies voor het bordje rijtuig 7.
We scheuren met ruim 300 km per uur geruisloos door naar Kyoto. Aankomst 12.11 uur op de seconde.
Per taxi naar hotel Sun Route waar de stadsgids al klaar staat.
Hé. Daar staan onze koffers ook. Het systeem werkt echt.
We wandelen langs de rivier de oude straatjes in en komen bij een Geisa huis.
Geisja mag je hier zeggen. Als ze jong zijn is het een Meiko en als ze ouder zijn een Geiko.
We drinken thee en mogen alles vragen. Over haar leven, hoe ze wonen, of ze iets verdienen, of ze studeren, etc. Heel bijzonder dat dit bestaat.
We wandelen door de oude straatjes naar de Kiyomizu tempel, waar we een rondje natuurschoon doen.
Kyoto is echt heel anders dan Tokyo. Veel minder hoogbouw.
18.00 uitgewandeld en even douchen.

Om 19.30 gaan we door het uitgaanscentrum bij de rivier. Honderden restaurantjes. Wij eindigen in een simpel eethuisje, waar je gewoon mag roken, 1 goor toilet, slechte stoeltjes, maar afgeladen vol. Naast ons zitten Japanse zakenmensen strak ik pak. Die zoeken contact en de Sake wordt geschonken.
Visitekaartjes worden uitgewisseld. Het blijkt een CEO van een enorm medisch bedrijf te zijn met zijn volgelingen.
We worden uitgenodigd voor de karaoke een eindje verderop.
Daar staat de CEO van 12.000 werknemers goed vals te zingen, maar zijn getrouwen applaudisseren.
Wij doen niet onder in vals zingen.
Om 1 uur toch maar naar bed en lopend terug. Gek. Het is gewoon veilig om hier te lopen.

Geschreven door Vakantiexpertsdegroot.reisblog