Gisteren zijn we met de caravan verhuisd naar Groesbeek. We hebben een rustig plekje op een SVR camping.
Vandaag staat de etappe Millingen aan de Rijn naar Groesbeek op het programma. We rijden met onze auto naar het begin punt. We starten bij het voetveer in Millingen en lopen nog een klein stukje van de vorige etappe. Bij het gemeentehuis begint onze etappe echt. We lopen door Millingen en komen langs de St Antoniuskerk en vandaar uit lopen we Millingen uit. We lopen over een onverhard pad, een klein stukje asfaltweg en dan gaan we een betonpad op richting De Zeelandsche hof. Dit is een boerderij die op een terp staat. Vroeger kende ze hier veel wateroverlast en bouwde ze de boerderijen op terpen, zodat ze hoger lagen.
Bij de boerderij gaan we een breed graspad volgen wat langs een sloot ligt. We lopen 1,5 km op dit pad tot we bij een bruggetje en grenspaal 646 komen. Daar lopen we over en volgen het zandpad wat daar ligt. We lopen op deze etappe een heel stuk langs de landsgrens van NL en Duitsland. We lopen het zandpad uit tot we bij een asfaltweg komen en lopen via die weg naar Leuth. Daar aangekomen kijken we even bij de kerk en zoeken we iets op om wat te drinken. Helaas de cafetaria in Leuth is nog dicht. We wandelen verder tot dat we een bankje vinden. Dat is precies bij de 10 km. Het bankje staat precies bij de landsgrens. Deze was bedoeld voor de mensen uit Leuth en Syfflich. We nemen hier even 20 minuten pauze en begroeten de wandelaars die langs ons lopen.
Na de lunch lopen we de grens via de brug over naar Duitsland naar het dorp Zyfflich. We lopen het dorp binnen en we lopen hem ook zo weer uit. We lopen een km langs allemaal grote mooie huizen tot dat bij een doodlopende weg komen. Hier slaan we linksaf naar het Zum Wyler Meer. Via de brug gaan we het meer over en lopen we tot aan bij het klaphek en dan zijn we weer in Nederland. We steken de weg over en komen bij de Duivelsberg aan. De duivelsberg is 76m hoog en maakt deel uit van de stuwwal van Nijmegen en rijst steil op. Nou dat hij steil is hebben we ervaren, maar sinds zaterdag ben ik in het bezit van wandelstokken en die hielpen mij super goed om naar boven te komen. Bij het Pannenkoekenhuis De Duivelsberg is het super druk en lopen wij snel door. Rob heeft na de klim last van zijn rechterenkel en gaat moeilijker lopen door de oneffen paden. Ik bied hem mijn stokken aan en hierdoor heeft hij wel meer steun om zijn enkel te ontzien.
Als we langs het weiland lopen krijg ik mijn stokken weer terug, maar zodra we weer een berg op moeten geef ik hem 1 stok van mij. Conclusie we gaan morgen ook stokken voor hem kopen.
We volgen een slingerend pad tot dat we bij een stevige afdaling komen. Weer ben ik blij met mijn stokken en we komen veilig beneden.
We lopen verder over een zandpad tot dat we bij een sterk stijgend met puin bezaaid pad komen. Hier krijgt Rob weer een stok van mij en we klimmen dit pad omhoog. Bovenaan zitten 2 dames op het bankje uit te rusten en we maken even een praatje met hen. Weer op adem gaan we verder. Op de kaart is te zien dat we bijna bij de Canadese begraafplaats zijn, daar willen we wel even naar gaan kijken. We lopen langs de akkers en komen bij boerderij De Hoge hof. We lopen langs de koeien het pad verder. Tussen de weilanden door komen we een bankje tegen wat de familie van het Hoge hof daar heeft neergezet en we nemen nog even een kleine pauze. We appen Mai dat we over een uurtje in Groesbeek zijn. Zij en Jan komen ons ophalen en brengen ons terug naar onze auto.
Als we weer verder lopen komt Rob er achter dat we allang langs de begraafplaats zijn gelopen. We hebben nergens een bordje gezien. We gaan niet meer terug en lopen alvast door naar Groesbeek. Na 21 km bereiken we ons eindpunt. We zijn nu wel te vroeg in Groesbeek, maar we gaan eerst even naar het kruidvat omspullen te kopen om onze benen te verzorgen.
Daarna gaan we een ijsje halen en terwijl we de winkel uit lopen komen we Jan en Mai tegen. Jan haalt ook een lekker ijsje en op een bankje eten we dit op en kletsen we bij.
Daarna stappen we in hun auto en rijden naar Millingen. Dat scheelt ons een OV ritje van 1.15u. Nu zijn we met 20 minuten weer bij onze auto. We vragen wat Jan en Mai willen naar huis of mee naar de camping en dat we daarna met zijn vieren gaan eten. Ze kiezen voor het laatste.
Geschreven door VakantieRobSimone