Als eerst natuurlijk het goede nieuws: mijn backpack is er! Driemaal hoera!
Ik kan een heel stuk typen over hoeveel belletjes ik heb gepleegd, hoevaak de aankomst van mijn tas delayed was en.. ach, ik ben nu allang blij dat ik hem eindelijk heb! Dat betekent dat ik Bangkok kan verlaten. Want hoe gaaf de stad ook is, ik heb nu wel behoefte aan frisse lucht, over straat kunnen zonder door 23 tuktukdrivers te worden aangesproken en wat meer groen om mij heen.

Het lukt nog net om de trein van 18:30 naar Pak Chong te pakken en voor de sluitingstijd van mijn geboekte hostel daar aan te komen. Dit keer niet op houten bankjes tussen de locals in de 3e klas, maar met iets meer comfort en een eigen stoel in de 2e klas. De treinreis duurt namelijk 3,5 uur en na een hectische dag als deze breng ik dat graag zittend door. Aangekomen in Pak Chong blijkt het dorpje s'avonds laat volledig uitgestorven te zijn. Best lekker na de drukte van BKK. Ook de geur valt me snel op...geen uitlaatgassen en vlagen 'odeur d'riool' maar frisse lucht vermengd met de geur van planten en gras. Lekker!
Het hostel is makkelijk te vinden en de eigenaren ontzettend lief en behulpzaam! Ik ben bang dat niet alle hostels die ik ga bezoeken in de komende maanden zo goed zullen zijn, dus ik moet er maar niet te veel aan wennen. Ik kan gelijk "de tour" boeken voor de volgende ochtend. "De tour" is een dagtrip naar het nationaal park Khao Yai een aantal km verderop. Het is een van de oudste en grootste parken van Thailand. Dit is al de 2e keer in een week dat de wekker belachelijk vroeg gaat voor een uitstapje (05:50..) maar het schijnt het waard te zijn.
Ik ga op pad met een Duits en een Amerikaans stel, de Spaanse Laura en nog 3 reusachtige, enorme, gespierde, grote, getatoeëerde Spaanse mannen gekleed in roze hemdjes en ultra korte broekjes en gewapend met selfiesticks en spiegelende zonnebrillen. Mocht het park tegenvallen dan zijn zij al een attractie op zich.
Onze gids heet Ben. Ben brengt ons vandaag achterin zijn truck naar het bezoekerscentrum, een prachtige waterval en een viewpoint. Ook gaan we in de truck op olifantenjacht, want jammerlijk mislukt. Tussendoor neemt Ben ons mee de jungle in. We gaan wildlife spotten. Helaas houden wilde dieren schijnbaar niet van fluorescerende roze topjes en non-stop Spaans gelul, dus we zien er niet zo veel. Ondanks dat is het een prachtige hike. Het beeld wat ik had bij 'jungle' klopt exact. Het is zo tof om daar dan in real life tussen de enorme lianen, palmbomen, exotische bloemen en slingerende apen (ik bedoel nu niet de Spaanse variant) te lopen. Bijna onwerkelijk. Ben verteld veel over de bomen en bloemen (o.a. een kaneelboom gezien; de vruchten hiervan ruiken naar citronella en het sap hieruit werkt goed als "musqito lepelant") en we zien slangen en gibbons. De gibbon schijnt zeldzaam te zijn in dit park, het is dus volgens Ben best bijzonder dat we ze zien.
Als afsluiting proberen we nog olifanten te spotten, maar het is ons niet gegund. Ik ben al te moe van de lange intensieve dag om me daar druk over te maken..

Next stop: Nakhon Ratchasima (of Korat)

Geschreven door Typisch.marlies