Yes, even de drukte van bangkok uit! Vandaag ga ik naar Ayutthaya. Ayutthaya was de hoofdstad van Siam gedurende 417 jaar. Koning U-Thong (later genoemd koning Ramathibodi I) stichtte deze stad in 1350 toen de Thai naar het zuiden werden gedreven door hun noorderburen. Tijdens het Ayutthaya tijdperk hebben er 33 koningen geregeerd tot het aangevallen en geruineerd werd door de Birmezen in 1767. De stad is ongeveer 2,500 km2 groot en staat sinds 1991 op de UNESCO lijst.
Zo, dat was de nuttige informatie!
De wekker gaat al vroeg, want ik wil een van de eerste treinen pakken. Om 06:40 zit ik tussen de locals in een volle trein richting Ayutthaya. De treinreis is al een hele beleving! Het kost slechts 20B (60 eurocent) en duurt bijna 2 uur. De trein wordt steeds voller, mensen hangen met hun hoofd uit het raam en regelmatig komt er een mannetje of vrouwtje langs met eten of drinken. Wauw! Op het treinstation in Ayutthaya ontmoet ik de Duitse Sonja en samen zoeken we een plek om een fiets te huren. De stad is namelijk behoorlijk groot, dus de afstanden zijn lopend niet te doen. Het regelen van de praktische zaken gaat best soepel en ondanks de warmte is het fietsen heerlijk!
De stad is heel anders dan ik had verwacht. Ik dacht dat het een groot terrein met verschillende ruines zou zijn, maar inmiddels is er een hele grote (moderne, voor Thaise begrippen) bewoonde stad tussen de oude tempels ontstaan. Ergens heel logisch (veel toeristen; dus er valt geld te verdienen voor de Thai!) maar net even anders dan ik verwacht had. Ondanks dat zijn de ruïnes prachtig! Door het overlijden van de koning en de tegenvallende toeristen aantallen daardoor, zijn t/m eind januari alle musea en tempels gratis in Thailand! Mooie meevaller! Ook heb ik mijn eerste verse kokosnoot op, lekker :D! Savonds de dag afgesloten met een biertje en een verse Pad Tai.
We hebben in één dag een leuk rondje kunnen maken langs verschillende ruïnes. Misschien een saai verhaal voor jullie, maar het volgende typ ik om het zelf te kunnen onthouden. Mijn reisdagboekje zit namelijk in mijn backpack en die is er nog steeds niet!
Bij deze ruïnes zijn we geweest:
Wat maha that_De ruïnes van de Wat Mahathat staan vooral bekend om het fascinerende Boeddhahoofd dat wordt ‘vastgehouden’ door de wortels van een bodhiboom. Niemand weet precies hoe het hoofd daar terecht is gekomen. Een theorie is dat het hoofd is achtergelaten door de Birmezen en dat er jaren later een boom overheen is gegroeid. Een andere theorie is dat een dief het Boeddhahoofd probeerde te verstoppen.
Begin 1900 stortte een deel van dit tempelcomplex namelijk in, waardoor vele gelukszoekers hun kans schoon zagen om kostbaarheden te stelen. De dief is alleen nooit teruggekomen om het hoofd op te halen, of kon het niet tillen over de enorme tempelmuren. De boom bewaakt het tot op de dag van vandaag.
In de tempel liggen (of lagen?) de heilige relieken van Boeddha._
Wat ratchaburanaWat Ratchaburana is gebouwd in 1424 door koning Borommarachathirat II op de plek waar zijn oudere broers zijn gecremeerd. .Wat phra sri sanphetBelangrijkste gebouw van ayutthaya. Het was een koninglijke tempel. Er stond een 16m hoge bronzen buddha, maar daar is niets meer van over. Wel staan de 3 chedi's nog overeind. Toen koning Ramathibodi II op de troon kwam in 1491 cremeerde hij de lichamen van zijn vader en oudere broer en bouwde 2 chedi's. Hier bewaarde hij de as in. Toen hij zelf overleed werd de derde chedi gebouwd waar zijn eigen as in werd bewaard.Wihan phra mongkhon bophitHier stond een enorm boeddha beeld in, maar deze is bijna volledig verwoest door de birmezen. Ook het gebouw was bijna vergaan, maar is gerestaureerd. Nu stond het weer in de steigers.Wangchang lae phanaitHet woord Lae betekent 'kijken naar' en Phaniat staat voor een historische een opvangplek voor olifanten. Vandaag de dag kan je hier nog steeds olifantritjes door de stad maken. Ook kon je de olifanten voeren.Wat chai watthanaramOm hier te komen moesten we naar de andere kant van de stad. Best spannend langs een drukke weg met geparkeerde autos een eetstalletjes aan de kant en besruurders die rijden als gekken. Deze tempel staat aan de overkant van de rivier. Het wordt beschouwd als de mooiste tempel van ayutthaya. De bouw van de tempel begon in 1630 in opdracht van koning Prasat Thongter herdenking van het feit dat zijn moeder in het gebied had gewoond. De naam van de tempel betekent letterlijk 'de tempel van de lange heerschappij en het glorieuze tijdperk'. De tempel werd gebouwd in de stijl van de Khmer, die destijds populair was.Phra chedi srisuriyothaiOp de terugweg zijn we langs dit monument gereden. Gebouwd door koning Chakkraphat ter ere van zijn vrouw. Het verhaal is dat zijn vrouw, koningin Suriyothai, haar leven heeft gegeven voor haar koning. De koning en zijn 2 zoons zouden met hun leger vechten tegen de Birmezen. De koningin vreesde voor het leven van haar man en zoons en deed haarzelf in het geheim voor als een mannelijke soldaat. De olifant van de koning struikelde terwijl hij vocht met een Birmeze generaal. Hij was nu binnen bereik van het wapen van zijn tegenstander. De koningin zag dit en wierp haarzelf voor het wapen van de vijand. Het monument is gebouwd op de plek waar zij gecremeerd is en bevat haar as.Wat phra ramDeze tempel is gebouw op de plek waar de eerste koning van Ayutthaya, koning Ramathibodi I, is gecremeerd. Geschreven door Typisch.marlies