Ik ben nog maar een paar uur weg en het voelt nu al als één groot avontuur! De vlucht ging prima, maar voorbereiden op waar je daarna in terecht komt kan je niet. Ten eerste: Shanghai Airport is belachelijk groot. Al snel kom ik er achter dat het handig is om direct geld te pinnen en de weg te vragen, want zodra je de aankomsthal uit bent zijn ATM's en Engels sprekend personeel in geen velden en wegen te bekennen en terug de aankomsthal in kan je niet :D. Het duurde daarom even voor ik wist waar ik heen moest (en eigenlijk wist ik dat nog steeds niet) en ik wat geld op zak had. Behulpzaam zijn ze hier wel! In het Chinees en af en toe gebrekkig Engels probeert iedereen mij heel lief de weg te wijzen. Toen ik met alleen maar groot briefgeld bij het automaat een metrokaartje wilde kopen en dit niet lukte kreeg ik zelfs van een meneer naast mij wat klein briefgeld toegestopt.
Heel trots dat het toch redelijk lukt zo in m'n eentje stap ik de metro in. Ik ben de enige persoon in de behoorlijk volle metro die niet van Aziatische afkomst is. Tot nu toe ziet Shanghai er vooral een stuk platter uit dan ik dacht. Geen hoge gebouwen of bergen, maar drukke straatjes met kleine huizen, kraampjes en een heleboel brommers. Ik beland in een soort buitenwijk van Shanghai. Volgens de behulpzame dame bij de balie op het vliegveld is het nu nog een kwartiertje lopen naar mijn hotel. Een leuk idee; maar ik zie nergens welke richting ik op zou moeten. Ook voelt dit niet als een wijk waar ik zou willen verdwalen en begint het al een beetje te schemeren. Een oud dametje zwaait naar mij en komt vanachter haar kraampje op mij af. Met handen en voeten probeer ik uit te leggen waar ik heen wil en probeert zij mij duidelijk te maken dat zij mij wel brengt. Achterop een elektrisch brommertje, met een kleurrijke paraplu erboven en mijn armen om het oude dametje geklemd racen we al toeterend door het chaotische verkeer heen. Wachten voor stoplichten kent zij duidelijk niet :D ik kan het niet laten om hardop te lachen! Wat een ervaring.
De grote binnenstad zien zit er niet meer in vandaag.. dat schijnt nog 25km verderop te zijn. Ik ben allang blij dat ik mijn hotel heb gevonden, het begint al donker te worden en ik heb nog wel wat slaap in te halen. Nog één avontuur te gaan vanavond; langs de straat wat te eten scoren. Ik heb geen idee wat ik uiteindelijk eet, wordt een beetje uitgelachen door de vrouw van de chef omdat ik klungel met mijn eetstokjes, maar het is heerlijk en ik ben voldaan. Wat een dag! Next stop: Bangkok.

Geschreven door Typisch.marlies