Vandaag precies een week geleden vertrokken - phew doesn't time flies when you're havind fun!

Uitgerekend vandaag - een week na vertrek - de eerste poop kunnen leggen en it only had the size of a "knuttel" though. Was ik er ongemakkelijk van of buikpijn? Nope! Zowat bij elke maaltijd krijg je een berg fruit zoals ananas, watermeloen, pitaja of drakenfruit, bananen, mango, maracuja etc die ik gretig naar binnen speel, bij de maaltijden zelf ligt een berg groenten en toch .... noppes!!! Blijkbaar is het zetmeel in de rijst en de bananen overheersender dan het fruit die m'n darmflora ergens in de knoop legt!

Iedereen wordt gewaarschuwd en let op voor de streetfood waar je zo ziek van kunt worden hier. Zelfs het kraantjeswater is niet drinkbaar voor ons, westerlingen, vertelden de sapa's. We koken het water goed door voor onze koffie en thee of gebruiken flessenwater. We eten in restaurants waar een paar "blanke" zitten of volgen het advies van andere homestay gasten. Beter voorkomen dan genezen. Bizar is dat zij er wel tegen kunnen!

Vandaag terug de scooters op en naar bai Dinh gereden (18km) en het tweede deel afgewerkt waar we het programma "de hop on hop off tour" volgden op elektrische autootjes ... een héél groot domein en in de hitte natuurlijk van onze weg afgeweken. Mensen die me kennen weten dat ik een ramp ben op de baan maar al die tempels en Boeddha's zagen er zo 't zelfde uit vandaar de verwarring. Je ziet het natuurlijk al voor je ... vloeken en ketteren want plannen lezen is nu niet echt onze hobby temeer daar het plannetje voor 90% de Vietnamese taal bevatte waar je echt geen snars van kunt uithalen en privé domein niet op google maps terug te vinden is .

Lange corridors met een pak goden die elk een betekenis hebben. Bedoeling is dat je over zo'n boeddha z'n knie, teen, hand of buik wrijft en een wens doet. BV wens je een goede oogst dit jaar moest je over die boeddha wrijven die hierover waakt. Zo was er de boeddha van de welvaart, gezondheid, overwinning, vruchtbaarheid etc ...... 33 in totaal.
Op de bordjes stond welke hun specificatie was maar gezien we geen Vietnamees kunnen lezen heb ik maar eens over al die gasten hun teen gewreven (behalve vruchtbaarheid natuurlijk hahaha)

Soit zoals ik zei veel tijd verloren door verloren te lopen en als kers op de taart hadden we bij de uiteindelijke aankomst nog eens een immense wolkbreuk op onze nek ook! Nu ik de zonnecrème deze keer mee had heb ik de regenjasjes maar in onze homestay gelaten : bad decision dus! Gelukkig stonden daar 4 spanjaarden die ook met scooters tot daar gereden zijn te onderhandelen over de prijs van plastieken regenfrakjes : 4 voor 40.000 Dong. Zei ik meteen maak er maar 6 van voor 60.000 dong. 6 regenjasjes voor 60.000 dong = €2.40!!!!!!!!!!!! 0.40 cent voor 1 regenfrakje : gered voor de terugweg. In het ene dorpje zagen we dat er daar geen spetter gevallen is terwijl de straten in het andere dorpje blank stonden.

Vietnam ..... o zo onvoorspelbaar!

Muggen hebben we hier nog niet gezien maar ze zijn er heus wel. Blijkbaar minuscule beestjes maar die vdmme tanden hebben lik jaws! Ik word zowat rauw opgegeten terwijl ze yves doodleuk links laten liggen! Eén ding weet ik zeker dat ik die verdomde beesten hier vetgemest zal hebben en jeuken ...... nie-nor-maaaaaaal!

Alli slaapwel guys en toet morgen é

Geschreven door Trinyyves.reisverhalen