Dit is het 2de verhaal over Kwamama. We schrijven dit net als het schrijversduo Nicci French, dus om en om. De dagen zijn nooit allemaal gelijk, hoewel de dagindeling wel.
Kwamama wordt hoofdzakelijk gesponsord dmv donaties van goederen, de plaatselijke Lions club doneert eten, of andere materiële zaken die nodig zijn. De lokale boeren doneren bij de plaatselijke Welkoop een x-bedrag en hiervan wordt oa rijst, bonen, wortelen, olie, meel etc geleverd. De bakker doneert op ma, wo en vrijdag 60 broden. Het waterverbruik wordt door de bewoners van een estate betaald en de electriciteit door de gemeente, de gemeente is ook de eigenaar van de grond en het gebouw.
Van het geld, dat wij van jullie hebben gekregen , hebben wij een nieuwe koelkast, gereedschap, sprenkelinstallatie voor de moestuin aangeschaft, de factuur voor internet betaald en voor de kinderen knutselmaterialen ed gekocht.

Frieda die Kwamama 6 jaar geleden is gestart woont in het gebouw en heeft zelf geen vast inkomen. Wel doet ze zo nu en dan los werk, zoals een tuin onderhanden nemen. Ze heeft een eigen tuinonderhoud bedrijf gehad.
Zij wordt bijgestaan door een paar vrijwilligers, die een aantal uren per week ondersteuning bieden, niet voor de kinderopvang, maar organisatorisch.
Daarnaast zijn er ongeveer 15 lokale mensen dagelijks aanwezig ( indien ze zin hebben !!) om de kinderen bezig te houden, schoonmaken, koken, tuinonderhoud ed. Helaas zitten deze mensen meer onder " de boom " dan dat ze iets doen. Vorige week was er ook weer heibel omdat ze te lui zijn maar ze eisen wel " vakantiegeld ". Er zijn 2 dames die voor de kinder wc moeten zitten en de Kids moeten helpen. Helaas is ook hier wederom de " boom " aantrekkelijker. Kindje was op de wc, smeert er alles onder, wilde zijn onderbroek in de wc pot wassen, Dick zag het gebeuren , riep mij en ik kan jullie vertellen dat ik nog nooit zo boos geweest ben. Je kunt nog zo boos worden ze kijken je aan en ..... waar heb jij het over? Het boeit ze totaal niet. Deze mensen krijgen een vergoeding in de vorm van token en deze token kunnen ze 1 x per week inwisselen voor producten, zoals suiker, meel, rijst enz. Ook kan er kleding voor worden gekocht, die gedoneerd is aan Kwamama. Af en toe worden bv bananen gebracht door een lokale boer, dit is echt een lekkernij en een extraatje voor deze mensen. Mooi te zien hoe ze dan doordraaien, alles gaat aan de kant voor een paar kg bananen. Laatst heeft een luxe supermarkt producten gebracht die tegen / over datum waren. Ik was sprakeloos! Ruiken aan dichte potjes, flessen, voelen, knijpen in plastic verpakking kort om, ik moest denken aan de verhalen dat de mensen voor het eerst spiegels en kraaltjes zagen. Luxe producten kennen ze niet en af en toe kwamen ze vragen wat is dit, etc. Het was ongelooflijk!
Vandaag was er sales ( kopen voor tokens) . De hele ochtend is alles al in rep en roer. Er zijn steeds groepjes van 4 personen en elke keer rouleert het want ja, anders heeft een groep altijd de eerste keus ( er is voldoende voor iedereen! ). Jatten gebeurt in groepsverband maar anders vertrouwen ze elkaar niet.
Helaas moet je deze mensen wel goed blijven controleren, want er verdwijnt regelmatig wel eens iets, ook onderling.
Zo ook de ouderen die 's middags eten komen afhalen uit de soepkeuken, Ronnie, wilde op een gegeven kinderkleding meenemen, die was blijven liggen door de kinderen.
Vandaag was er ruzie, omdat de 1 de muziek van een ander niet aanstond. Little Joe, 36 jaar, zat buiten in de schaduw te mokken en wilde weg, naar huis, maar hij woont alweer een tijdje bij Kwamama, dus dat schoot niet op. Na een korte woordenwisseling in de Zulu taal, toch gebleven en even later stak hij z'n duim alweer omhoog. Deze incidenten heeft met het niveau van de mensen te maken. Er zijn heel veel van dit soort incidenten ( ik kan er wel een boek over schrijven )..Saai is het totaal niet.
Dan heb je weer een kind er tussen zitten die allemaal open wonden op het hoofd heeft, komt door het kaal scheren van het hoofdhaar, geen schone mesjes ed. Gelukkig heeft Trix een paar mutsjes gebreid, die komen goed van pas, nadat de wonden zijn schoongemaakt, de vliegen kunnen er niet bij. Wanneer zo'n kind wordt opgehaald wordt er bij de ouder goed op aangedrongen om toch de volgende dag naar de kliniek te gaan.
Afgelopen zondag waren in het dorp demonstraties wegens een gemeenteraadslid, die al 20 jaar op zijn post zit en te weinig doet voor de lokale bevolking. Dit ontaarde in een opstand, op- en afritten van de N2 werden gebarricadeerd en wij mochten maandagmorgen van de politie niet het township in, te gevaarlijk. De ME heeft t/m dinsdag avond daar gestaan. Er is met rubber kogels geschoten en de nodige vernielingen zijn aangericht. Het raadslid z'n auto en huis zijn in brand gestoken.
's middags wel naar Kwamam gegaan, maar niemand van de kinderen was aanwezig. De sfeer was grimmig. Morgen ( zaterdag )is er een meeting en de burgemeester "zal" aanwezig zijn. De man is opgegroeid in het het township maar heeft tot nu toe zijn gezicht niet laten zien. Indien hij niet aanwezig zullen nieuwe rellen plaats vinden.
Vanmiddag van 4 tot 5 uur was er een boekenverkoop in het township. De dames staan dan verkleed met de boeken ( kwamama heeft veel te veel, allemaal donaties) bij het hek en proberen de boeken voor 3 rand = 16 cent te verkopen. Het was een gezellige chaotisch bende ( zie foto ).
Vanochtend tijdens onze les , nog steeds het zelfde verhaal, kroontjes geknutseld. Oh wat waren de Kids trots.

Geschreven door Tridiopreis